Column 49, Sint/kerstverhaal in crisistijd...........

Hoe "overleven" Sint en Kerstman samen de crisistijd?..........

Het is 6 december, al dik na middernacht, als de Sint nog achter zijn buro zijn tekorten probeert weg te cijferen.
Optellen, vermenigvuldigen, delen....
Met geen mogelijkheid krijgt hij dit jaar zijn boekhouding sluitend!
Ja, ook bij Sinterklaas heeft de recessie hard toegeslagen.
Hij zet zijn bril af en krabt nog eens onder zijn baard, terwijl er buiten iets met gillende banden tot stilstand komt.
Iemand roept: "joho, joho", en er wordt hard op het raam gebonsd.
Sint schuifelt vermoeid naar de deur.
Het zal toch niet die duivelse Kerstman al zijn............?
En ja hoor, de Kerstman staat hijgend voor de deur, samen met zijn rendieren die, uitgeput en door hun hoeven gezakt, voor zijn slee op wielen liggen.
"Ben ik nog op tijd, Sinterklaas, want ik kom jouw taken overnemen"!
"God allemachtig Kerstman", zegt de Sint, "ben jij niet een beetje te vroeg"?
"Maar Sinterklaas, lees jij geen kranten?
Weet jij dan niet, dat jij door de gevolgen van de recessie wegbezuinigd wordt, en ik alle decemberfeestjes voor mijn rekening moet gaan nemen"?
"Maar er ligt nog niet eens sneeuw om op te sleeën," antwoordt de Sint verbaasd!
"Joho, joho", roept de Kerstman, "daar heb ik iets op bedacht.
Zie je niet die wielen onder mijn slee"?
De Sint schudt zijn hoofd.
"Dat kan wel zo zijn, maar je bent nu toch al te laat om mijn werk over te nemen, en daarom kun je nog wel even wachten tot ik weer het land uit ben.
Als jij zó doorgaat Kerstman, dan háál jij de kerst niet eens"!
De Kerstman pakte, nu toch wel een beetje vertwijfeld, een fles Glühwein uit zijn slee, en zet die aan zijn mond, om hem vervolgens door te geven aan de Sint.
Die bedankte, want hij zat nog aan de warme chocolademelk met pepernoten en wilde zijn hoofd er vooral bij houden.
De Sint moest helaas bekennen dat hij door alle drukte geen gelegenheid had gehad om de krant te lezen, de afgelopen week, maar óók dat hij niet meer aan al die dure wensen van de kindertjes tegemoet had kunnen komen.
Hij had zijn uiterste best gedaan!
De laptops, ipads etc. waren niet meer aan te slepen geweest, en het maakte hem verdrietig dat hij de jeugd nergens meer blij mee leek te kunnen maken; het beste was niet goed genoeg!
Waar zou de grens liggen, of had hij die inmiddels nú bereikt?
Hij liet zich niet snel klein krijgen, maar moest hij zich dan nu toch gewonnen geven, zijn verlies aanvaarden en afdruipen naar Madrid?
En hij vond het al helemáál niet fijn dat de Kerstman hem nú al in zijn nek liep te hijgen!
Ondertussen voelde de Kerstman zich ook wat minder zeker van zijn zaak, en nam nog maar eens een paar flinke slokken van de koude Glühwein, die warm natuurlijk eigenlijk veel lekkerder smaakte.
Het kon wel zo zijn dat Sinterklaas zich door de economische malaise liet weg-bezuinigen, maar dat zou wèl betekenen dat hij alles in zijn eentje moest doen, en hij had geen Zwarte Piet die hem daarbij zou helpen!
En uiteindelijk zou de recessie ook hèm nog de das om kunnen doen!
Misschien moest hij het dan tòch maar met de Sint op een akkoordje gooien.
Hij waggelde naar zijn slee, en grabbelde een, ooit bevroren maar inmiddels ontdooid, spaarbank-tegoedje onderuit zijn slee.
Toen hij terug kwam ging hij er eens lekker onderuitgezakt bij zitten, geeuwde enorm terwijl zijn muts al half voor zijn ogen hing.
Hij nam voor de zekerheid nog een slokje.
"Hik, w....eet je Sint", begon hij, "ik weet het g....oed gemaakt, laten we de h....anden ineen hik s....laan.
Hier, dit is v....oor jouw; ik  z....uiver jouw tekorten aan".
Jij gaat lekker terug naar Spanje, ik neem het s....tokje, zoals vanouds, van je over, maar l....aat me eerst nog effe een weekje bijs...lapen".
Ze beloofden elkaar om vooral op de "kleintjes" te gaan letten, en te bezuinigen op al die grote uitgaven voor dure computerkado's, TV's  e.d.
De Sint moest voortaan grenzen gaan aangeven, want ook dàt hoort bij de opvoeding van kindertjes.
De Kerst moest wat meer in gepaste eenvoud gevierd worden, zonder al die overdreven toeters en bellen, glitter en glamour en overdadig veel eten en drinken.
Op deze manier konden ze beiden blijven voortbestaan, en daar dronken ze dit maal sámen gezellig een heerlijk warm glas Glühwein op.
De Sint vertrok blij en gerustgesteld weer naar Spanje, en de Kerstman en zijn rendieren zetten hun drukke werkzaamheden voor de kerst nog even in de ijskast.
Daardoor hadden ze nog genoeg tijd om bij te komen, om daarna hùn taak te volbrengen.
En zo kwam alles toch weer op zijn "rendier" pootjes terecht..........

Column 48, Alles wordt anders.........

"Sinterventie".........

Moeten we nog een ouderwets Sinterklaasfeest krijgen,
of laten we het erbij,
en gaan we vanaf dit jaar de Sint doodzwijgen?
Alles hangt opeens af van het economische klimaat,
maar is dit eigenlijk wel,
waar het uiteindelijk om gaat?
De meningen zijn hierover zeer verdeeld:
"ik vind het niet meer cool",
zegt de jeugd heel verveeld.
"Ik ga liever op zaterdagavond uit,
dat hele Sinterklaasgedoe,
interesseert me helemaal geen ene fluit". 
Ja, en zo beginnen de interesses opeens te vervlakken,
voor dat "heerlijk avondje",
van mooie rijmen en kadootjes uitpakken.
Niemand heeft meer tijd, ieder op zijn manier te druk,
Het  wordt ons allemaal teveel, het einde dreigt,
van een traditioneel avondje "huiskamer-geluk".
O-ja, ook de Sint twijfelt, en weet niet meer zo goed,
of je zoiets dan willens en wetens,
nog wel in stand houden moet!
En toch aan het eind van de middag,
begint er iets te broeien,
nog stiekem wat inpakken en knutselen,
de wangen beginnen te gloeien.
We proberen er allemaal toch weer iets van te maken,
en zomaar, langzamerhand,
begint de stemming er zowaar nog in te raken.
Pepernoten op tafel, en de speculaas smaakt best,
De chocomel is warm, de rum doet de rest.
Slechts kleine kadootjes, de tafel ligt vol,
Mobieltjes gaan uit; spelen even geen rol.
Oude tijden herleven weer,
geen grote computerkado's,
maar weer blij met een knuffel of beer!
De kinderen worden ouder en de ouders weer kind,
zo kan het in het leven soms gaan,
alsof je weer vanachter naar voor begint.
Maar hoe het ook zij, en verder zal gaan,
de kids in de familie hebben Sint toch wel versteld doen staan.
Saamhorigheid en tolerantie naar elkaar hebben hem geroerd,
het is weer bewezen,
"de jeugd van tegenwoordig" doet het nog niet zo beroerd!
Want hoewel wìj hen zèlf van alle gemakken willen voorzien,
Geeft dit bij hen geen "beter" gevoel,
en worden zij er niet gelukkiger van, bovendien.
Misschien is dat wel het mooiste "kado",
wat Sint voor jullie dit jaar heeft kunnen bedenken;
Het er voor elkaar zijn, in "mindere tijden",
in plaats van al die grote en dure geschenken...........