Column 60, De kunst van de column.........

De kunst van dé column in 60 seconden..........


Nog even terugkomend op de vorige column:
Waar ik dus ook blij van werd is dat mijn column, die ik naar aanleiding van de Workshop van het NHD had ingestuurd, afgelopen zaterdag geplaatst is, met nog acht andere genomineerden.
Toch leuk, want het viel niet mee om in tweehonderd woorden je verhaal te moeten doen.
Eerst een proefcolumn opgestuurd. Daarna de op-en aanmerkingen van de deskundigen van het NHD verwerkt.
Toen nog even een lieve taaldeskundige geraadpleegd (met dank daarvoor!) en zie wat het uiteindelijk is geworden:



Dé kunst

Toevallig kwam ik, tijdens de Taal10Daagse
 in de bibliotheek, terecht bij de workshop
van het Noordhollands Dagblad,
over het schrijven van columns.
Een ‘spoedcursus’ voor mensen die, net als ik,
af en toe een stukje schrijven, en wel eens willen
weten of dit stukje wellicht, misschien........
Want wat maakt jouw column zo speciaal, dat hij de
aandacht van de lezer trekt?
Misschien is het net zoals met kunst.
Laatst las ik in een boek daarover de vraag:
"Kan iemand werken maken, die geen kunstwerken
zijn"?
Met andere woorden: al vind je een schilderij
spuuglelijk, zoals bijvoorbeeld een Heyboer,
of een Brood, tóch kan het kunst zijn, en omgekeerd ook.
En kijk eens naar Vincent van Gogh, die nu zo
bewonderd wordt. Wat hij ook probeerde, bij leven heeft hij maar één schilderij verkocht, en dan nog aan de zus van zijn vriend.
Hemzelf heeft het in ieder geval weinig opgeleverd;
zijn hunkering naar erkenning dreef hem tot
krankzinnigheid.
Tegenwoordig trekt het Van Gogh Museum bijna
anderhalf  miljoen bezoekers per jaar!
Ik wil daarmee maar zeggen: een goede,
gewaardeerde column-schrijver ben je niet zomaar,
want ook dát is-en-blijft ‘een hele kunst’!

De rode wijngaard, het enige schilderij welke van Gogh in leven heeft verkocht...................

Column 59, Wat ons blij maakt........

 

Waar worden we blij van?

"Zet nou eens op papier, in de bubbels van een glas champagne, wat jou blij maakt"!
Eh, nou ja, wat een vraag.......
En erger nog, wat steekt er achter deze vraag?
De een wordt blij van een stuk chocolade in zijn nachtkastje, de ander van zijn zwemdiploma.
Mensen, kinderen, dieren en tuintjes doen het trouwens ook goed.
Een andere vraag: "Wat maakt jouw werk nou zo leuk, vind jij"?
Weer zoiets, deze vraag leidt natuurlijk ook ergens naar toe.
We zitten namelijk met zijn allen weer op cursus. Een cursus als gevolg van een bezoekje van een Mystery Guest, vóór de afgelopen zomer.
En blijkbaar is die Mystery Guest dus niet helemaal blij van óns geworden; vandaar!
Twee acteurs, een man en een vrouw, gaan een paar dagdelen met ons aan de slag.
De eerste middag heb ik achter de rug.
Een middag vol hilariteit en grapjes, maar ook serieuze en emotionele gesprekken.
En niet te vergeten: Meneer de Bruyn momenten.
Wat dat zijn, dat soort momenten?
Een norse, saaie meneer die naar zijn zeggen vreselijk blij is van binnen, maar dit aan de buitenkant vrij emotieloos verkondigt.
De bedoeling is ons te laten zien dat je je blijdschap moet uitstralen, ook aan de buitenkant.
Maar ja, zeg nou zelf: zo lollig is het momenteel ook niet met al die bezuinigings-plannen bij de bieb.
We hebben de afgelopen weken een paar zware raadsvergaderingen in Hollands Kroon voor onze kiezen gehad.
Raadsvergaderingen, waarbij we af en toe werden gekielhaald.
Zo doe je dat, als geldschieter, als het water je zelf tot aan de lippen komt te staan!
Even de boel kopje onder houden, en dan weer naar adem happend, spartelend boven laten komen.
Gelukkig hebben onze leden het niet over hun kant laten gaan.
Meer dan tienduizend handtekeningen konden worden overhandigd aan de Raad, plus heel veel steunbetuigingen, in de vorm van brieven.
Alles om sluiting van een aantal bibliotheken in Hollands Kroon te voorkomen.
Daar schrokken de boeven toch wel een beetje van, dus werd een charme-offensief ingezet.
"Maar beste brave burgers, sluiting van de bibliotheek? Dat is nooit onze intentie geweest, we willen juist samen met de bibliotheek naar passende oplossingen zoeken om hen te redden, en het hoofd boven water te laten houden".
En zo mogen we toch nog een tijdje ronddobberen en spartelen in de modderige vijver van de gemeente Hollands Kroon.
Maar goed, om weer even terug te komen bij Meneer de Bruyn:
We gaan dus met zijn allen de mensen die ons in de bibliotheek bezoeken in een warm bad terecht laten komen.
We gaan zorgen dat mensen zich welkom voelen bij ons, en we gaan uitstralen dat wij blij zijn met hun bezoek en niet te vergeten hun steun, als het erop aan komt.
En als we ons dát maar blijven bedenken heeft die Meneer de Bruyn voortaan het nakijken.........

Column 58, NOODOPROEP: BIEB MOET BLIJVEN!

  



NOODOPROEP:

BIEB MOET BLIJVEN!!!!!!!!


Het is vrijdagmorgen negen uur!
Eigenlijk zou ik al toeterend met mijn Pixootje voor de bieb van Niedorp móeten staan om actie te voeren.
En eigenlijk móet ik me nu voorbereiden op een pittige toets voor de opleiding a.s. dinsdag, met als onderwerp "toegankelijkheid van de bibliotheek en de collectie".
Maar eerst móet me deze noodkreet van het hart, om me daarna volledig op de toets te kunnen storten.
Want over toegankelijkheid gesproken:
Woensdagmorgen kwam ik rond tien uur bij de bibliotheek in Anna Paulowna aan, gevestigd in "DE VERWACHTING", waar ook de gemeenteambtenaren van HOLLANDS KROON hun onderkomen hebben.
En de rest, die er niet meer in past, zetelt in het totaal gerenoveerde oude gemeentehuis, en heeft, als troost, een fiets (en een I-pad????) gekregen om heen en weer te pendelen.
Maar dat ter zijde.
Ik wilde parkeren maar er was geen enkele parkeerplek meer over; op dat héle grote terrein.
Zo, zo, wat een drukte!

Bij het naar binnengaan viel mijn blik nog nèt even op het 'geweldige kunstwerk' dat half in het water staat, en wat zeker een aantal duizenden euro's heeft gekost.

Het moet symbool staan voor DÈ ONTMOETINGSPLEK, die DE VERWACHTING moet uitstralen.

Hèt middelpunt van de nieuwe gemeente HOLLANDS KROON!
Wat een geweldig streven, en wat zijn we goed op weg!
Maar dat heb ik blijkbaar toch even verkeerd begrepen.
Het gebouw zit namelijk wel bomvol, maar dan met eigen personeel; alle kamertjes zijn gevuld.
Ook voorzien van een nieuwe look, gezien de tientallen grote trendy lampenkappen die laatst zijn gearriveerd.
En tevens de raadszaal heeft een grondige, kostbare verbouwing ondergaan om al die plannen "VOOR-EN IN HET BELANG VAN HET VOLK" in te kunnen uitbroeden.

Maar goed, nogmaals: Ik liep het gebouw binnen, en hoorde een oorverdovend "BIEB MOET BLIJVEN, BIEB MOET BLIJVEN", uit tientallen kinderkeeltjes schallen.
Tientallen kindertjes met borden en spandoeken stonden voor het gesloten hek van de bibliotheek.
Wat een aandoenlijk tafereel!
Want wat is er aan de hand?
De gemeente kampt met enorme tekorten en mòet BEZUINIGEN!
Inderdaad, DE BIBLIOTHEKEN IN HOLLANDS KROON moeten er dan maar aan geloven, want "het water staat de hen tot aan de lippen", zo blijkt.

DE BIBLIOTHEEK WORDT DAAROM GENADELOOS ONDER VUUR GENOMEN door de gemeente!

De vestigingen Anna Paulowna, Nieuwe Niedorp, Hippolytushoef, en Wieringerwerf, zouden bij elkaar tot en met 2015 totaal 600.000 euro moeten bezuinigen; dat is 50 % van ons hele budget, door er bijvoorbeeld onbemande PLUG-IN bibliotheken van te maken!
Door deze PLUG-INS te plaatsen kunnen de mensen dan toch nog boeken blijven lenen.
Want "de gemeente wil er natuurlijk alles aan doen om zijn inwoners ter wille te blijven".
Wat edelmoedig van deze helden!

Tijdens de actievoering vraag ik me vertwijfeld af waar al die medewerkers van HOLLANDS KROON nu zijn gebleven, die het hele parkeerterrein in beslag nemen.......
Geen tijd natuurlijk, zij zijn allemaal ontzettend druk aan het werk, of hebben zij dekking gezocht onder hun mooie nieuwe bureaus?
Ach kijk nou, wat dapper toch, de verantwoordelijke Wethouder heeft nog een klein gaatje gevonden in zijn overvolle agenda, om zijn gezicht te laten zien, en de kindertjes even met een nietszeggend, kinderachtig verhaaltje toe te spreken.
Maar daar hebben zij geen boodschap aan!
Zijn verhaal wordt door een oorverdovend "BOEOEOEOE" en "BIEB MOET BLIJVEN" overstemd..............

Maar goed, om een lang verhaal kort te maken:

OOK U KUNT ONS STEUNEN!!!!!!!!

Door de link aan te klikken, en de petitie te ondertekenen!

http://biebhollandskroonmoetblijven.petities.nl/

Lieve familie, vrienden en bekenden (ook van buiten Hollands Kroon):

WIJ HEBBEN JULLIE STEUN HARD NODIG!

Kan ik op jullie rekenen?

 

Column 57, Waar zouden we zijn zonder........

Waar zouden we zijn zonder de trein?

En dat is natuurlijk ook zo. Maar soms.........
Nu ik iedere dinsdag gebruik maak van het openbaar vervoer, om op het ROC in Utrecht te komen, snap ik de ergernis van sommige mensen maar al te goed.
Hoe vaak gebeurt het niet dat een trein later vertrekt omdat een overweg geblokkeerd is vanwege een ongeluk of nog erger, vanwege opzet?
Ook vorige week dinsdag was het weer zover.
Een versperring bij Utrecht-Zuilen.
Na tien minuten vertrok de trein alsnog, maar dan wel via Hilversum en niet rechtstreeks naar Amsterdam.
Daarbij kwam nog dat de trein heel langzaam vooruitging omdat hij achter een stoptrein zat.
Wat een narigheid......
Vlak achter mij zaten twee oudere dames druk met elkaar te kwebbelen.
Ze waren een dagje naar Utrecht wezen statten, en hadden bar genoten, zo te horen.
"De ien ging 's evends gebakke piepers eten, en de aar nam wel efkes een uitsmaiter", zo kwam me in Utrecht tijdens het wachten al ter ore.
Ze kwamen duidelijk van het Westfriese platteland, en al snel begrepen ook zij dat het allemaal iets later ging worden, die avond.
Terwijl ik me een beetje zat op te winden over de zoveelste wekelijkse vertraging, waar natuurlijk niemand wat aan kon doen, leek het voor de dames "de slagroom op de pudding" van hun dagje uit.
"Noh maid, deer hewe maar weer marzel mee. Kijk nou toch-er-us, het is hier skitterend.
Benne we zomaar gratis en voor niks in Hilversum beland, dat is nog weer es efkes wat aars dan de hienrais venoggend".
Toen we eindelijk in Alkmaar aankwamen had de NS nog een verrassing voor zijn reizigers in petto.
De trein die tot Schagen door zou rijden, ging niet verder dan Heerhugowaard, en daar moest dan weer overgestapt worden op de volgende trein, die nog bijna een half uur op zich zou laten wachten.
Terwijl ik bedacht dat ik dan beter in Alkmaar-Noord kon uitstappen, zodat ik op hetzelfde perron kon blijven wachten op de volgende trein, hadden de dames ook al weer een oplossing bedacht.
"Weet je wat we den doene as we in Heeregewaard benne? Den neme we deer petat, en den bloive de piepers en de uitsmaiter voor morrege legge".
Dus ik stapte uit in Alkmaar-Noord, en zij bleven zitten tot Heerhugowaard.
Na bijna een halfuur gewacht te hebben op het perron, kwam mijn volgende trein.
Ik stapte in en ging nog even tot Schagen heerlijk in een hoekje zitten, benen gestrekt, ogen dicht en bedacht me dat dit me het-dagje-wel-weer-was-geweest.
Eindelijk schoolvakantie........pfffffff.
Opeens werd ik opgeschrikt door de stem van de conducteur: "mevrouw, mag ik uw kaartje even zien"?
"O ja, natuurlijk"!
Ik graaide mijn OV-chipkaart uit mijn zak en overhandigde deze.
Hij pakte hem aan, scande hem, keek over de rand van zijn bril, scande nogmaals en zei:
"Mevrouw, u zit hier verkeerd".
"Hoezo verkeerd, ik ga toch richting Schagen?"
"Ja dat wel, mevrouw, maar u zit nu éérste klas" .............

Nederlands, Engels, Kunst.......

Nederlands, Engels, Kunst.......

Goh, "zomaar" zijn we een aantal maanden verder, zonder geblogd te hebben.
En nu is het eindelijk dan even vakantie.
Althans vakantie van school, want het werk gaat gewoon door. Maar toch even de tijd om een paar weekjes letterlijk en figuurlijk "uit die trein" te stappen. Want iedere week naar Utrecht reizen, met bijna wekelijks de nodige "verrassingen" van het Openbaar Vervoer, tsja, dat gaat je toch niet helemaal in de koude kleren zitten.....
De laatste lootjes van het schooljaar waren daarbij ook nog behoorlijk zwaar. En dan te bedenken dat er nog één heel jaar gaat volgen.....
Afgerond is het onderdeel Engels; een spoedcursusje grammatica, woordkennis, spreekvaardigheid en leesvaardigheid, en de daarbij behorende vier toetsen. Het valt niet mee om na ongeveer vijfendertig jaar dit nog eens op te moeten lepelen. Ik moest in ieder geval heel ver graven en spitten.
Maar gelukkig, ook dit onderdeel is met een goed resultaat voor ons allemaal, afgesloten.
Nederlands is ook zo'n onderdeel.
Het onderdeel "tekstverklaren" viel niet mee, de luistertoets daarentegen was weer een "eitje".
Zo weet je het maar nooit. De rest hebben we nog tegoed, waaronder een pilot landelijk examen Nederlands, voor het MBO.
Dan hadden we nog het werkstuk "Organisatie en Beheer", of eigenlijk een scriptie, vertelde iemand mij; dat klinkt iets serieuzer.
Nou ik houd het toch maar op een "werkstuk" over: onze bibliotheek, het werkgebied, onze collectie, de vorming van de collectie en de daarbij behorende cijfers.
Ontzettend leerzaam, want zo leer je de eigen bibliotheek het beste kennen van binnen en van buiten, maar het is tevens niet zo eenvoudig om alle informatie en getallen in kaart te brengen.
Gelukkig hebben heel veel collega's me geholpen om mijn informatie bij elkaar te sprokkelen, vragen te beantwoorden en te kijken of het werkstuk een beetje tot een samenhangend geheel is geworden.
Wat het uiteindelijke cijfer is geworden weet ik nog niet, maar mijn inspanning is in ieder geval beloond met een voldoende.
Vóór de vakantie hebben we nog snel een beginnetje gemaakt met het onderdeel Kunst.
Hiervoor gaan we een tijdlijn maken, waarin we de Kunst en de Geschiedenis van de Kunst gaan zetten.
Nooit gedacht dat ik hiervoor interesse zou hebben.
Geschiedenis was nooit mijn sterkste kant en kunst al helemaal niet. Aardrijkskunde weer wel, en misschien is dat nou net de link die ik leg met Kunstgeschiedenis.
Je kunt het niet weten, maar ik vind het heel interessant hoe mensen vroeger, zelfs tienduizenden jaren geleden toch iets in elkaar konden knutselen met de materialen die zij toen ter beschikking hadden. Hoeveel honderden jaren het duurde voor het project ten einde kwam, en hoe zo'n project met dezelfde vaart soms weer werd vernietigd door de vijand.
Zoals gezegd: nu even van de vakantie genieten en uitrusten, want we zullen er in het nieuwe schooljaar weer hard tegenaan moeten.
Maar we hebben een leuke solidaire groep en we gáán elkaar er doorheen sleuren, hóe dan ook............

Column 56, Levenskunstenaars...........

"Levenskunst in Parijs"............

En dan nu de andere "Aktie van de dag".
Het reisje naar Parijs, wat ik Peter cadeau heb gedaan voor zijn verjaardag, via deze site. Voor de liefhebbers:

http://www.aktievandedag.nl/

Drie dagen bliksembezoek Parijs, met de bus, vertrek half zes in de ochtend uit Alkmaar.

Is natuurlijk te doen, maar niet als zoonlief naar zijn eerste schoolgala gaat, en midden in de nacht opgehaald moet worden.
En dat hij, zoals het een echte kerel betaamt, iets te diep in het glaasje gekeken heeft, terwijl om vier uur onze wekker al gaat.

Ik had nog zo gezegd..........

Daarbij kwam nog dat ik, precies voor die avond, voor ons reisje, kaartjes voor de schouwburg had gereserveerd, omdat hij een dansvoorstelling moest bijwonen voor het vak CKV van zijn school.

Pas in diezelfde week kwamen we erachter dat dit natuurlijk niet allemaal op een en dezelfde avond ging lukken.

Wie moest nu waar naartoe?

Hij dus maar keurig in het pak met stropdas en gepoetste schoenen naar het gala, en ik met tante naar de dansvoorstelling.

"Mam, kun jij dan meteen effe een verslag maken ook?"

"Tuurlijk kan mam dat"!

En de volgende dag tijdens de busrit, ter hoogte van Utrecht, bleek dat de afgelopen nacht er bij hem toch dieper ingehakt had dan gedacht,en naar school gaan niet echt ging lukken, dus "of mam school maar effe kon bellen"?
Ja, en ondanks alles gaat het moederhart van "mam" dan weer spreken, want het is zijn eerste weekend alleen thuis.

Gelukkig waren er die ochtend méér spontaan ziek geworden, waarvan de oorzaak "onbekend" was, al heb ik die er maar netjes bijverteld.

Dus al met al niet zo'n heel vrolijk begin van ons reisje.

Maar de ervaringen erna hebben het ruimschoots goedgemaakt.
Ontzettend druk programma, en dan toch nog uitgerust thuiskomen........

En hele bijzondere herinneringen aan een prachtige stad Parijs, die ondanks de vele regen, zich toch van zijn allermooiste kant probeerde te laten zien.

De mooie gebouwen en pleinen, de Seine, Montmartre, Arc de Triomphe, Notre Dame.........
En niet te vergeten onze Parijse gids Liesbeth, die door de donkere wolken en de regen toch "de zon liet schijnen".

Tijdens de rondwandelingen door de stad en de Joodse wijk "le Marais", wist ze ons met veel humor, op een ludieke manier, het een en ander bij te brengen over "une belle Histoire" van de stad en zijn vele bezienswaardigheden. Ondertussen bracht ze ons ook nog even op de hoogte van de strijd naar het presidentschap tussen Sarkozy en Hollande. De afloop moge inmiddels bekend zijn.

Een levenslustige, bijzondere vrouw!

Ze woont al sinds 1980 in Parijs, ooit daar terecht gekomen via het reisbureau van FTS.

Ondertussen Franse cultuurgeschiedenis gestudeerd en tijdens "un beau rendez vous" haar echtgenoot ontmoet en kinderen gekregen.

Verder is ze kunstenares en vertoont zich regelmatig op exposities en in kunstgaleries.

Een levensgenieter "pur sang"!

Soms verbaas je je erover hoe zoiets allemaal past in één mensenleven? Ik ga het niet weten.

Maar wil je haar ook eens leren kennen? Kijk dan op:

 http://www.art-panorama.com/ en dan liesbeth Leroy.

Je kunt  zien hoe ze, van "oud ijzer van de schroothoop" kunst maakt, meestal in de vorm van dieren, ergens in een kas, net buiten Parijs.

Zelf beschrijft ze haar creativiteit als volgt (en ik vind em leuk):

"Je wilt een vis maken, en uiteindelijk blijkt er een vogel uit te komen.

Het creëren van kunst is net zo verrassend als het leven zelf: het overkomt je, en je weet niet waar je uiteindelijk ooit terecht zal komen"........

Word, Excel, Powerpoint, Weblog........

"Actie van de dag".......

De laatste tijd ben ik inderdaad iedere dag wel behoorlijk in actie........
Zo'n opleiding gaat je niet helemaal, of helemaal niet in de koude kleren zitten.
De eerste toets hebben we inmiddels achter de rug. Word, Excel en Powerpoint.
Wat een fijn gevoel om dit onderdeel "te beheersen".
Het komt me goed van pas in alle dingen die ik doe!
Hoewel het resultaat goed was, was ik niet tevreden over het ware gevoel tijdens de toets.
Hellup, dit ga ik nóóit leren!
Hoeveel examens, toetsen etc. heb ik nu al gedaan, en waarom heb ik toch altijd weer die prestatiedrang, welke mij altijd zoveel stress geeft?
De ontlading als gevolg van een goed resultaat geeft natuurlijk weer een enorme boost, maar:
Waarom wil ik mezelf dit toch iedere keer weer aan doen?
Waarom "moet" ik mezelf nog steeds bewijzen op "mijn leeftijd"?
Het volgende project vormt het werkstuk "Beheer en collectievorming".
Dit onderdeel laat me spitten en graven in onze eigen bibliotheek.
De geschiedenis, de cijfertjes van lenersaantallen, uitleningen, collectiebeleid, begroting etc.
Leuk om te doen, maar hierdoor komt het "bloggen" wel enigszins in het gedrang, hoewel het hebben van een eigen weblog ook een onderdeel vormt van de opleiding.
Hoeft ik dus niet opnieuw aan te maken, want......... ik heb er al één!
En......we gaan natuurlijk geen dingen onnodig dubbel doen, want daarvoor is mijn tijd mij te kostbaar!

En meiden van de cursus: wat hebben jullie een mazzel; de Lay-out is toevallig net een stuk verbeterd en vereenvoudigd, zo merk ik vandaag.
Meer ruimte voor de tekst, dus in ieder geval overzichtelijker, maar ook de instellingen zijn makkelijker te vinden.
Ik ben er alleen nog niet achter waar ik nu het oude vertrouwde "dashboard" kan vinden.......
Volgende week gaat het onderdeel Nederlands en Engels starten!
Voor de trouwe lezers van mijn columns: natuurlijk mogen jullie meelezen over mijn belevenissen tijdens de opleiding, maar let op:

Het roze logo bovenaan blijft voor de "gezellige" columns, en de blauwe gaan wat meer over de opleiding en moeten wat "zakelijker" zijn.
Maar oké,  met betrekking tot de titel "Actie van de dag" wil ik binnenkort ook nog wel iets kwijt in de roze column............