donderdag 30 september 2010

Dilemma.......

Dilemma.......

Hoewel ik het schrijven van stukjes op mijn blog erg leuk vind om te doen, realiseer ik mij ook dat dit niet het eigenlijke doel is, waar 23dingen om draait.
Ik heb Bernadette oftewel Prodigieus geraadpleegd omdat zij een kei is in het ontwerpen en ze bood  aan  me te helpen een apart gedeelte te creĆ«ren voor de cursusonderdelen.
We gaan morgenmiddag even samen "klussen", eens kijken hoe mijn blog er dan uit gaat zien........

Column 4: Chopin


Freek met de "gouden"  vingertjes.....

 


Eigenlijk had ik me nu met ding 4 bezig moeten houden maar eerst nog even dit van me af "bloggen":
Afgelopen dinsdagavond voor het eerst voor de bieb in Anna Paulowna een lezing bijgewoond, samen met Karin.
Vol passie kwam Dhr. Gert Floor over het korte leven en de muziek van Frederic Chopin vertellen.
Eerlijk gezegd ging mijn belangstelling meer uit naar het onmenselijke leven achter de componist, dan naar zijn muziek.
Op 6 of 7 jarige leeftijd bleek de kleine Freek al over een groot muzikaal talent te beschikken. Hij was niet sterk en vaak ziekelijk. Had de grootste moeite om zijn composities op papier te krijgen.
Tijdens het luisteren naar een aantal ouvertures en preludes, zag ik enkele liefhebbers met gesloten ogen genieten. Ook ik deed mijn ogen dicht maar op het toppunt van dramatiek in het pianospel verscheen een driftig en eenzaam jochie voor me, die boos op de toetsen zat te rammen. Meteen bekroop me een diep gevoel van medelijden.
 Een smal, bleek snuitje met waarschijnlijk totaal geen weerstand omdat hij vroeger nooit lekker buiten mocht "prutten" in de zandbak, of boomhutten bouwen, bang dat er iets met zijn "gouden" vingertjes zou gebeuren.
Veel te vroeg stierf hij, op 39 jarige leeftijd, aan tuberculose.
 Een groot componist ging heen. Maar heeft hij zichzelf ook zo gezegend gevoeld met zijn gave, of was het voor hem een verlossing dat hij  toen niet meer aan alle verwachtingen die aan hem gesteld werden hoefde te voldoen? Wie zal het zeggen!
In ieder geval voelde ik me aan het einde van de lezing eigenlijk wel een beetje gezegend dat hij geen tachtig geworden is want het was inmiddels al half elf geweest...............

zondag 26 september 2010

Column 3: CSS

Snelcursus CSS

Omdat alle hulpmiddelen geoorloofd zijn volgens Babette van ProBiblio, toch maar even de assistentie ingeroepen van Matthijs, voor mijn nieuwe achtergrondje. Tuurlijk wil hij me daarbij helpen.
 En dan begint een dolle rit. Alsof ik in een raceauto zit, (overigens met losse handen, zonder de riemen vast te hebben) razen we over de digitale snelweg.
Binnen een kwartier is alles geregeld.
"Mam, welke foto doen we, welke kleur achtergrond wil je, hoe groot moet ie worden"? Via CSS (zover was ik al, maar ik snap niets van de technische engelse uitleg) even zus intypen, even zo aanpassen, cijfertje, code, knippen, plakken, kleurtjes mengen; er flits van alles over het scherm.
 Het duizelt me en ik begin geloof ik een beetje "wagenziek" te worden.
 Tegelijkertijd bekruipt me ook een gevoel van intense trots, omdat "mijn kind" dit allemaal blijkt te kunnen, en dus niet alleen maar zit te racen en te schieten achter de computer.
 Gaat "23dingen" me soms meer opleveren dan alleen computerkennis?
 "Misschien is een andere foto toch nog wel iets leuker", opper ik voorzichtig, al enigzins voorbereid op zijn gebruikelijke reactie. Dus niet. "Oh, geen probleem hoor, regel ik voor je".
En daar gaan we weer.......
Achteraf wil ik graag zelf nog even checken op Internet hoe hij dit allemaal heeft gedaan. Wat blijkt? Er is een CSS-cursus van acht lessen voor nodig om "de grondbeginselen" te leren, dus misschien toch niet zo gek dat ik het in een kwartier tijd nog niet helemaal begrepen heb.........

zaterdag 25 september 2010

Column 2: Pad of Pod

I-Pad of I-Pod?


Nadat de jongens van de eerste schrik zijn bekomen, en Lotje zich op het stukje vlees heeft gestort, vertel ik ze ook nog even dat er twee i-Pads ter beschikking worden gesteld, aan het einde van de 23 Dingen.
"Mam, je bedoelt zeker i-Pods"? Nee, ik bedoel i-Pads.
 "Best vet, maar weet je wel hoe duur die dingen zijn? En jij zegt dat de bieb moet bezuinigen, daar snap ik nou helemaal niks van".
Kan ik natuurlijk wel gaan uitleggen dat de bibliotheek door onze uiteindelijke kennis van de 23 Dingen waarschijnlijk ook weer beter hoopt te scoren, dus dat het misschien wel een soort investering is, maar dat verbreekt dan net weer de betovering.
Ik zet ondertussen de laptop op tafel, want ik heb besloten even het achtergrondje te wijzigen in mijn blog. Leuk fotootje opgezocht, om er een beetje persoonlijk tintje aan te geven. Maar nu?
Help, ik kom er nog niet helemaal uit hoe dat moet.
Voor Matthijs naar boven gaat steekt hij nog even zijn krullebol om de hoek van de deur. "O ja mam, ik wil je best helpen hoor, als het niet lukt".
Kijk, en dan moet je als moeder van een puber oppassen, want meestal steekt daar iets achter. "Laat me denken..........misschien wil jij dan even de vaatwasser inruimen"?
Nou dat dan weer niet, want dat is een van die dingen waar geen i-Pad mee te verdienen valt..........

donderdag 23 september 2010

Column 1: Dingen

23 dingen doen.........





Het was even zoeken, maar hier kan ik dus een bericht plaatsen. Op zich al knap lastig. In ieder geval heb ik wat te melden, vanavond onder het eten.
Meestal hebben man en puber het over computers of onderdelen daarvan. Als ik daar dan over probeer mee te praten is het antwoord meestal standaard: "Mam, dat snap jij toch niet, maar wat heb jij zoal gedaan vandaag"?
Nou...ik heb dus dingen gedaan. Wat voor dingen? Een van de 23.
 Ik zie hun blikken elkaar kruisen: oh nee he, wat heeft ze nu weer bedacht? Weer een of ander lijstje met dingen die allemaal moeten gebeuren in en om huis? Zelfs Lotje, de lapjeskat, trekt vanaf de stoel vermoeid haar rechterooglid op. Vervolgens verslapt de aandacht weer volledig.
Nou, van deze reacties kan ik nog niet blij worden. We gaan een stap verder.
 "Ik heb een email account aangemaakt en een blog ontworpen"'. Duuuuussssss......Kijk dit begint er meer op te lijken. Geschokt kijken drie paar ogen me aan.
De aandacht is gewekt. Ook die van Lotje, maar die is waarschijnlijk meer gericht op het stukje vlees wat zoonlief van schrik van zijn vork op de grond laat valllen...........