Column 45, Nederland Leest.....

 "Wattist leven soms toch vurrukkulluk"........

Ja, en hier had dan waarschijnlijk zomaar een leuk verhaaltje kunnen staan over cabaretier Rop Janze uit Bovenkarspel, in het kader van Nederland Leest.

Ik wilde graag bij deze voorstelling, op 25 oktober in de Bibliotheek van Anna Paulowna, aanwezig zijn, om er daarna een "vurrrukkulluk" verslagje over te kunnen schrijven.

Had al mijn pijlen daarop gericht.........

De voorstelling "Het leven is vurrukkulluk", naar het gelijknamige boek van Remco Campert, ook wel genoemd "een persiflage op een dichtersavond".

Met zijn allen flink gelobbyd om nog wat meer bezoekers te charteren, om de avond maar vooral dòòr te kunnen laten gaan.

Heb me dit weekend ook nog speciaal door het boekje van Remco Campert heen geworsteld; me met moeite ingeleefd in het verhaal, wat ik op zich nou ook weer niet zó ontzettend "vurrukkulluk" vond.

Het boekje dat door de bibliotheken, ter ere van "Nederland Leest", gratis wordt uitgegeven.

Nog even gecheckt wat Rop Janze zo al allemaal doet, en toen kon het "feest der vurrukking" wat mij betrof beginnen.

Maar over "beginnen" gesproken: wat moet een cabaretier zonder stem beginnen?

Helemáál niets; dus: voorstelling afgelast!

Alle reserveringen weer afgebeld.

Helaas, jammer dan, want ik was heel benieuwd wat een cabaretier nou van zo'n "literair werkje" zou kunnen maken.

Een verhaaltje uit de zestiger jaren, uit het "vrije Flower Power tijdperk" over Panda, Mees, Boelie en "een Grijsaard" als hoofdrolspelers.

Over Marie Johanna, of Mah-Rioe-Wana, een feestje van gestolen geld, iemand die met een paraplu boven zijn hoofd, vanuit de dakgoot naar beneden dwarrelt, en daardoor veilig beneden landt en een boel "vreemd neergeschreven woorden en zinsneden" van Campert.

Ik zou zó bijna niet dùrven schrijven!

Maar toch ook weer niet voor niets gelezen, want wat kunnen sommige mensen toch "vurrukkulluk onnozel" reageren.........

Ik gaf in Anna Paulowna afgelopen dinsdag een "Nederland-leest-lollie" aan een meisje, dat al een tijdje verlekkerd naar het mandje met lollies op de balie had staan kijken.
Net zoals Campert beschrijft hoe Panda haar ijslollie opeet: "Ze liet de lollie haar mond inglijden. Slip-slup. Slep-slap. Sliep-sloep"; zo peuzelde óók dit meisje de lollie smakelijk op.
Na een tijdje meldde haar moeder zich weer bij mij: "Waar lagen nou toch die " gratis panda-boeken" want dat had ze toch op de verpakking van de lollie gelezen"?

Het moet niet gekker worden........

Gelukkig kon ik haar meteen uit de droom helpen.

"Néé mevrouw, "Nederland Leest"  is géén actie van het Wereldnatuurfonds of zo, hoor.
En de naam Panda: zij is één van de hoofdpersonages uit het "Nederland-Leest"-boekje, gratis te verkrijgen "ter propaganda van de Nederlandse literatuur".

Nou dàn wilde ze dàt wel eens even lezen!

Ik overhandigde het haar, maar vroeg me tegelijkertijd wel stilletjes af of ze het boekje wel zo "vurrukkulluk" zou vinden, want zo-een "literair werkje" van Campert, das natuurlijk wel een héél ander genre als "panda-dierenboeken"...................

Column 44, Nooit te laat..........

 

Het is nooit te laat voor de EVVV...........

Morgen gaat het beginnen!

Dan gaat onze eerste cursus van dit seizoen, "Kennismaken met de computer"  en "Excel" toch echt van start.
En mijn vriendin en ik zijn sinds dit jaar de coördinatoren voor het cursus-aanbod in de gemeente Zijpe.
Cursussen die vanuit het EVVV Zijpe (Educatieve Vorming Voor Volwassenen) worden georganiseerd.
Cursussen zoals Kennismaken met de computer, Internet, Excel, Frans, Duits, Engels, Nederlands, Italiaans, Spaans, Filosofie, Sterrenkunde, eh, moet ik nog verder gaan?
Is het niet leuk om de mogelijkheid te krijgen om je kennis, na de schooltijd, nog eens op te frissen, of je horizon te verbreden, door middel van dit soort kortdurende cursussen?
Een, dus inmiddels nu voor mij, collega-coördinator uit Callantsoog, vroeg me eind vorig jaar of ik me hiervoor wilde gaan inzetten.
En ik, die nu eenmaal moeilijk nee kan zeggen, vond dat ik dit vrijwilligerswerk er nog wel even bij kon doen, naast de rest van mijn werkzaamheden.
Gelukkig vond ik genoemde vriendin bereid om het, samen met mij, te gaan oppakken, want eerlijk gezegd: het was voor mij alleen nog een hele kluif geworden en "samen kunnen wij nou eenmaal de wereld aan"!
Na drie gezellige vergaderingen en een gratis etentje bij "Woest" op het strand moesten we toch echt aan de slag.
Hoewel: tijdens deze "Woeste vergadering" bleek, dat de gemeente 100% wilde gaan bezuinigen op de Educatieve Vorming. En dat is dan weer jammer wanneer je je eindelijk "mag" uitleven na zo'n "prettige inwerkperiode".
Aangezien bij de "bieb" steeds wordt gesproken over 10% bezuiniging, hield ik het eerst nog op een typefoutje, want wat kun je nou nog, als er 100% moet worden bezuinigd?
Snap best wel dat ook deze vorm van gedeeltelijk gesubsidieerd onderwijs niet aan de "kat in het nauw sprongen" van de Gemeente ontkomt, maar 100% bezuinigen op het werk van "vrijwilligers" kun je toch bijna niet serieus meer nemen.
Gelukkig vond de Gemeente dat zelf waarschijnlijk ook, want ze besloten ons toch nog maar even door te laten "grutten".
Hoewel de boodschap evengoed duidelijk genoeg was, natuurlijk.
Maar zoals gezegd: morgen starten dan toch de eerste computercursussen weer.
Ongeveer vijftien mensen hebben zich aangemeld.
Voor sommigen van hen is het echt een hele grote stap in een "nieuwe wereld".
Dat heb ik ook aan deze mensen verteld, die zich, toch wel wat nerveus en onzeker, telefonisch bij mij aanmeldde.
"U zult het zien, er gaat voor u een nieuwe wereld open", vertelde ik een mevrouw van drieënzeventig vol overtuiging, alsof ik, als een soort dorpspredikant, een nieuw geloof aan het verkondigen was.

Wat ze nog niet weet is, dat ik ook best wel een beetje, boel, nerveus ben voor morgen.

Want morgen moet ík in het openbaar mijn zegje gaan doen; de cursus gaan inleiden.
Stotterend en met een rood hoofd stel ik me zo voor, want dàt is iets waar ík dan weer ontzettend veel moeite mee heb. Doodeng vind ik dat: "Spreken in het openbaar".
Kan me niet voorstellen dat ik hier opeens een natuurlijk talent voor blijk te hebben.
Gelukkig is daar ook weer een passende cursus voor en ik heb ontzettende spijt dat ik die nooit eerder ben gaan volgen.
Ga ik toch ècht doen, wanneer déze weer eens wordt gegeven!
O ja, en 26 oktober start onze cursus "Pubers; leuk en lastig".
Een cursus voor ouders van déze "schatteboutjes"!
Voor maar 25 euro, drie woensdagavonden van half acht tot half tien, vol herkenning, hilariteit en handvatten.
Wij coördinatoren in 't Zand, dachten daar wel even een enorme klapper mee te gaan maken.

Wij zouden ons met het organiseren van deze cursus wel even, met veel bravoure, op de kaart gaan zetten.

Maar "hoogmoed komt ten val", ofwel "vogeltjes die te vroeg zingen"......

We hebben inmiddels "wel" zeven aanmeldingen, dus onze cursus màg doorgaan, hoewel we eerlijk gezegd natuurlijk op véél méér aanmeldingen gerekend hadden.

Maar er kan natuurlijk nog van alles gebeuren......
Ik zou zeggen: mensen schroom niet, zorg dat ú later geen spijt krijgt, net zoals ik met "Spreken in het openbaar", en meldt u massaal aan!

Want laat ons alstublieft niet geloven dat er zó weinig leuke, maar soms ó zó lastige pubers in-, en buiten onze gemeente Zijpe rondlopen of nog gaan rondlopen.........

http://www.evvvzijpe.nl/