Column 20, Het puberende brein.......

Lezing Puberbrein, Regius College, Schagen

Maandagavond de lezing "Het Puberbrein" van Huub Nelis bijgewoond, in het Regius College, te Schagen. Een lezing naar aanleiding van zijn boek "Puberbrein binnenstebuiten".

Het leek ons wel handig om met een tamelijk "puberende puber" in huis, hier toch eens wat meer over te weten, en er mogelijk iets meer van te begrijpen!

En zo dachten vele ouders schijnbaar met ons, want de aula zat afgeladen vol.

Dit had nou eigenlijk een bibliotheeklezing moeten zijn. Wat een klapper!

Misschien een goed idee voor een lezing in de Centrale, bedacht ik mij? Of zullen er in Den Helder geen "lastige" pubers wonen???????

Wat ik het meest interessante van deze lezing vond, was de herkenning bij al deze ouders.

We hebben allemaal wel eens van die momenten (gehad) waarop we niet meer weten wat we ermee aan moeten.

Op een herkenbaar hilarische manier bootste Huub af en toe onze "jongens" na.

Er werd ons eerst een kijkje gegund in de doorsnee van puberhersenen.

Nou dat zag er eigenlijk best wel gestructureerd uit. Op zich zou je niet zeggen dat er zoveel chaos in zo'n hoofd kan zitten.

Het is dus bij nader onderzoek gebleken dat pas na het 25e jaar de structuur er helemaal in zit, en alle stekkertjes in het juiste stopcontact zitten. Maar dat vóór die tijd alle draadjes en contactjes nog volledig in ontwikkeling zijn, daar had ik geen idee van.

Zijn we dus weer mooi klaar mee, want dan zouden we nu nog niet eens op de helft zijn.
Pas na het 25e jaar zijn een aantal draadjes ontwikkeld tot kabels. Dikke kabels!
Dat je dingen drie tot vier maal moet vragen blijkt heel normaal te zijn, en ook dat pubers des morgens na een uur of half elf pas lekker beginnen te functioneren.

Maar ze hebben ook minstens acht uur slaap nodig, vooral voldoende licht &zuurstof, beweging, water & voeding, want anders nemen ze minder informatie op. Verder hebben ze grenzen nodig, structuur en praatmomenten (het zijn nét echte mensen, toch?).
En dan mag je niet zeggen: "wij moeten eens even praten". Nee, zo'n praatmoment gaat het beste bv. samen in de auto. Een terloops Nissan Pixo moment, zal ik maar zeggen.
Nou komt zo'n moment niet zo héél vaak voor, want onze puber gaat meestal op de fiets. Ook goed voor pubers trouwens, (dat weet Huub waarschijnlijk nog niet) iedere dag 20 km. fietsen, door weer en wind, maar dan spreek ik uit eigen ervaring. Al die tijd zijn wij, ouders, de Japie Krekel, die op de schouder meekijkt.
En of zij ook kunnen multitasken?  ( =huiswerk maken met de Radio, TV en Computer aan, de Ipod in de aanslag, tussendoor SMS-end en MSN-end).

Laat ik nou altijd gedacht hebben van wel (althans, dat heb ik me altijd wijs laten maken).
Nou niet dus! Ze kunnen alleen huiswerk maken met een "heavy metal" muziekje op de achtergrond.
Ze willen altijd bereikbaar zijn voor hun "vrienden" via MSN, Facebook, Twitter, Hyves etc., zelfs midden in de nacht; "bang om er niet bij te horen". Want dát is belangrijk voor ze; erbij horen.
Nu ik dit allemaal zo opsom lijkt het wel of ik het over een pas ontdekt inheems diersoort heb!
En dan heb ik het nog niet eens gehad over Infobesitas,een nieuw soort "ziekte", wat zoveel betekent als informatie-overvloed.
Ik vraag me af of dit eigenlijk ook allemaal bestond in "onze tijd" als puber, of die van onze ouders.
In ons geval was naar mijn idee de wil van de ouders meer wet, wisten we niet beter en waren er veel minder prikkels van buitenaf.
In de jeugd van mijn ouders bestonden pubers nog helemaal niet, vertelden zij mij.
En dat was natuurlijk wel fijn, want als het niet bestaat, dan kun je er óók geen last van hebben, toch?.................

Zie hier de meest herkenbare Infobesitas symptomen!