Column 21, Menoproof.........

 

 

"Menoproof" door de "Menoblues".......

Ben nog eens de voorgaande avond aan het overdenken.
De lezing op donderdagavond 3 februari in de bibliotheek van 't Zand, over de Menoproof.
Een lezing van Wilma Smit en Pauline Ottervanger, naar aanleiding van de door hen samen uitgebrachte boeken, respectievelijk "Menoblues" en "Menoproof".

Beiden zijn gynaecoloog, de een in het Gemini in Den Helder, de ander in Den Haag in een ziekenhuis. Ze hebben elkaar ooit ontmoet tijdens hun studie, en daarna nooit meer losgelaten. Wilma woont in Callantsoog. Ik ken haar nog als klant vanuit mijn "banktijd" daar. Een leuke, vlotte, bruisende wervelwind, en dat is ze nog steeds.

Toen was ze stewardess bij de KLM, studeerde Nederlands en "en passant" had ze ook nog een of twee eigen zaken.
Hoe groot was mijn verbazing toen ik haar een aantal jaren later bij een bezoek aan de gynaecoloog in een witte doktersjas over de poli zag "fladderen" en haar lach over de afdeling hoorde "schallen". Daarna nog des te groter toen zij dus de gynaecoloog zélf bleek te zijn, en waardoor het onderzoek, wat doorgaans niet zo fijn is, bijna gezellig werd.
Ik was vastbesloten om naar deze lezing te gaan, omdat het bijna niet anders kon dan dat het een luchtige, vrolijke, hilarische maar toch ook informatieve avond beloofde te worden.
Rond acht uur waren alle stoelen bezet door, ik schat,  totaal zo'n vijftig man (ik bedoel natuurlijk vrouwen).
Nu ik daar zo over denk schiet het mij zomaar te binnen dat het misschien helemaal niet verkeerd zou zijn om ook eens een mannenavond over dit onderwerp te organiseren.
Want wat moeten wij vrouwen toch allemaal  niet doormaken; ik denk dat zij daar geen flauwe notie van hebben.
Toen ik bij de bieb aankwam zag ik nog net op de valreep, vlak voor achten, een snelle zwarte porsche arriveren met twee kordate carrierevrouwen erin.
Waarschijnlijk net nog even vlug een spoedbevallinkje afgewerkt, stelde ik me zo voor.
Was het aan het begin van de avond nog koud in de bieb, ik verdenk Agnes ervan, dat naarmate de avond vorderde, zij Piet de Geus in het geniep opdracht had gegeven om de kachel flink op de stoken.
Bij degene die nog geen last van opvliegers had, werden deze zo gaandeweg de avond bijna spontaan opgewekt.
Zelfs Wilma had richting de pauze rode koontjes en in de zaal begon er ook het een en ander te wapperen met van alles wat op dat moment enige verkoeling zou kunnen brengen.
Pauline was de meest serieuze van het stel, hoewel de steeds terugkerende schaterlach van haar collega ook bij haar soms aanstekelijk werkte.
Met de armen wijd uitgespreid schroomde Wilma niet om zichzelf, op een cabareteske manier, voor te stellen als een paar eierstokken en een baarmoeder die op zijn tijd met hoogpolig novilon tapijt bekleed was.
Het verbaasde me dan ook niets toen bleek dat zij beiden deel uit maakten van een cabaretgezelschap.
Maar ook serieuze onderwerpen werden besproken.
Inderdaad, gooi rond de vijftig niet alle klachten, hoewel voor de hand liggend, op de overgang. Schildklierproblemen blijken soms dezelfde symptomen te hebben als overgangsverschijnselen.
Blijf alert. Hart en vaatziekten komen vaker voor, daar er minder of geen Oestrogenen en Progesteron door het lichaam meer worden aangemaakt. Ook wordt de kans op botontkalking groter. Let erop dat voor die tijd je gewicht op peil is, zorg voor goede voeding en genoeg beweging. M.a.w. zorg dat je "menoproof" bent.
Frappant vind ik daarbij wel dat gebleken is dat b.v. japanse vrouwen bijna geen overgangsklachten hebben doordat zij standaard een andere voeding genieten, die vooral veel soja(bonen) en peulvruchten bevat.
Maar is het dan eenmaal toch zover met ons westerlingen; probeer dan niet angstvallig de verschijnselen te verbloemen, maar ga deze nieuwe fase in je leven open en met enige humor tegemoet, want dan "begint je leven pas"!
Wees niet bang voor een hormoonpreparaat, waardoor bepaalde klachten aanzienlijk kunnen verminderen.
Ja, en dan heb je natuurlijk altijd mensen die hun eigen klachten tijdens een lezing zomaar open en bloot op tafel gooien. Een soort van handig gratis consult aan de gynaecoloog, zal ik maar zeggen.
Zonder al te veel inhoudelijk op de individuele vragen in te gaan werd hier vakkundig, in het algemeen, omheen gemanoeuvreerd. Wat een krachtige vakvrouwen!
Maar zij zullen ongetwijfeld zelf, qua leeftijd, ook ervaringsdeskundigen kunnen zijn, al valt er weinig te merken van hun eigen "menoblues", op de spontane botbreuken van Wilma na. Na een DEXA scan (botdichtheidsmeting) en lengtemeting bleek zij tot haar schrik al enige centimeters te zijn gekrompen, wat veel voorkomt bij ouderen.
Na een "welterusten, wij hopen dat al deze informatie u niet uit de slaap zal houden vannacht, voor zover dit nog niet door de menoblues veroorzaakt wordt", namen zij rond tien uur afscheid en verdwenen weer in volle vaart in de zwarte porsche ...............