Leve de Koningin.............
Wat heeft onze koningin toch altijd een hoop te "studderen" op 30 april, de dag waarop ze haar verjaardag viert. Druk, druk, druk.........
De hele familie optrommelen. Allemaal de bus, de auto of de helikopter in.
Met engelen geduld al die kadootjes en bloemen aannemen, die vervolgens waarschijnlijk "achter de rododendrons" verdwijnen of op de rommelzolder, om later weer verkocht te worden op de fancy fair, voor een goed doel. (Waarvan dan ook nog eens wordt gezegd dat het alleen maar "ouwe troep" is).
Ze moet steeds haar aandacht en belangstelling verdelen over al die mensen, die hun uiterste best doen om iets origineels voor haar te maken of te doen, terwijl ze al die prutswerkjes, dansjes etc. al honderden keren heeft gezien en meegemaakt. Overal vriendelijk zwaaien en lachen.
Ook al is het vies weer;
Ook al heeft ze hoofdpijn, of wil haar haar niet goed zitten;
Of trok ze nog net even op het laatste moment, na een bezoek aan het toilet, een gat in haar panty;
Of rolde er net voor vertrek nog een knoop van haar jas, en bleek er lippenstift op haar tanden te zitten.
Misschien had ze óók wel liever gewoon thuis aan de koffie met gebak gezeten, lekker in haar pyjama, languit op de bank vóór de TV, met haar hondje op schoot.
Misschien had ze óók wel liever gewoon thuis aan de koffie met gebak gezeten, lekker in haar pyjama, languit op de bank vóór de TV, met haar hondje op schoot.
En dan steeds maar weer in de plooi en net doen alsof er niets aan de hand is, wanneer bv. een van haar schoondochters weer eens uit de band is gesprongen en er weer een schandaal binnen het koningshuis is ontsproten.
Kijk nou alleen al naar de kleding.
Òf het is te gewoon, te stijf of te saai, òf het is te uitbundig, te kleurig of te frivool.
Òf ....... het blijkt dat Maxima voor de tweede keer één en hetzelfde mantelpakje aanheeft.
Wat een schande toch!
Hoewel dit wèl pleit voor enige zuinigheid van haar kant, mag dàt natuurlijk nooit voorkomen.
Eigenlijk heb ik met haar te doen!
Misschien zit dat jurkje of die broek haar gewoon erg lekker, of wil ze, net als ons "gewone mensen", ook wel eens 's morgens in haar ondergoed voor haar kledingkast gaan staan, en bedenken wat ze vandaag nou weer aan moet.
Misschien zit dat jurkje of die broek haar gewoon erg lekker, of wil ze, net als ons "gewone mensen", ook wel eens 's morgens in haar ondergoed voor haar kledingkast gaan staan, en bedenken wat ze vandaag nou weer aan moet.
Om vervolgens het gevoel te hebben dat ze eigenlijk "niets" heeft om aan te trekken, en nodig weer even móet shoppen.
Maar dat ze misschien toch maar moet wachten tot haar "salaris" of de kinderbijslag is bijgeschreven vóórdat ze zich op het 'Prijzencircus" bij V&D, de "Vlaggetjesweken" van C&A of de "Dolle dwaze dagen" van de Bijenkorf stort.
Toch moet ik helaas bekennen dat ik van het hele TV-spektakel niets meegekregen heb.
Heb dus niet gezien wat ze allemaal droegen.
Wel vertelde een klant me dat het jurkje wat ik die dag aan had bijna hetzelfde was als die van Maxima. Gelukkig vond ze de mijne toch iets mooier. (Hoewel waarschijnlijk een paar nulletjes goedkoper dan die van onze kroonprinses).
Heb dus niet gezien wat ze allemaal droegen.
Wel vertelde een klant me dat het jurkje wat ik die dag aan had bijna hetzelfde was als die van Maxima. Gelukkig vond ze de mijne toch iets mooier. (Hoewel waarschijnlijk een paar nulletjes goedkoper dan die van onze kroonprinses).
Nee, onze Koninginnedag speelde zich voor het grootste gedeelte af in een zonovergoten Callantsoog.
Sinds jaar en dag wordt daar, tegelijkertijd op deze feestdag, ook het badseizoen door Neptunus geopend.
Na ongeveer 15 jaar wilde ik dit "gebeuren" graag weer eens een keertje mee beleven omdat ik er toch ooit fijn gewerkt en gewoond heb.
Wil niet overdrijven maar na een paar roseetjes stortte ik me, net als alle andere Callantsogers en oud-Callantsogers, in een "warm bad' der herkenning!
Een soort van reunie! (hoewel ik van sommige bankklanten nog immer beter het rekeningnummer heb onthouden, dan de naam).
Een soort van reunie! (hoewel ik van sommige bankklanten nog immer beter het rekeningnummer heb onthouden, dan de naam).
En dat allemaal ter ere en glorie van onze koningin!
Bijzonder, al héél lang weg uit dit dorp en dan zómaar, als een onverwacht kadootje, midden in het gedruis, even het "koning te rijke" gevoel krijgen dat men je nog herkent en niet vergeten is.................
En zo voel je er nog bij te horen zonder dat je het weet. Heel leuk .
BeantwoordenVerwijderen