Inwoner Huizen ziet Willem-Alexander omslaan met catamaran
HUIZEN – Een inwoner van Huizen heeft het afgelopen weekeind van nabij kunnen zien hoe prins Willem-Alexander in het IJmeer belandde. Dat gebeurde nadat de catamaran waarop de prins voer, omver was gegaan door een windvlaag.. ,,Hij passeerde kort daarvoor op drie meter afstand van mijn boot,” aldus de Huizer watersporter. ,,Ik zei nog: stel je voor dat de boot nu plat gaat. En een stukje verderop gebeurde het. “Willem-Alexander bevond zich op dat moment in de nabijheid van de Hollandse Brug.”
(Gooi- en Eemlander)
Een Snotneus op Prinsjesdag...........
"Willem nou toch, wat heb je nú weer gedaan", ik had je nog zo gezegd: "geen rookbommetjes"!
En wat hadden we nog meer afgesproken?
En wat hadden we nog meer afgesproken?
Juist, je zou zó vlak voor Prinsjesdag niet het water op gaan.
Hoe vaak moet ik het je nog zeggen?
Hoe vaak moet ik het je nog zeggen?
Ik wil niet met een "snotneus" de Gouden Koets in!
En wat gebeurt er?
En wat gebeurt er?
Moet ik nota bene op Twitter lezen dat je in het water bent gevallen en kopje onder bent gegaan!
Voor straf moet ik je, vanwege deze "burgerlijke ongehoorzaamheid", helaas toch weer een jaar uitstel geven op je aanstaande koningschap!"
Tijdens deze familiaire "Troonrede" houdt Beatrix zich bezig met een paar schamele veren, die ze met moeite van een kale kikker heeft weten te plukken, om haar hoedje daarmee voor aanstaande dinsdag nog een beetje op te leuken.
We moeten immers allemaal bezuinigen op ons besteedbare inkomen!
Ondertussen probeert Willem zich, nog nadruppelend op het perzische tapijt, uit zijn benarde situatie te redden.
Tijdens deze familiaire "Troonrede" houdt Beatrix zich bezig met een paar schamele veren, die ze met moeite van een kale kikker heeft weten te plukken, om haar hoedje daarmee voor aanstaande dinsdag nog een beetje op te leuken.
We moeten immers allemaal bezuinigen op ons besteedbare inkomen!
Ondertussen probeert Willem zich, nog nadruppelend op het perzische tapijt, uit zijn benarde situatie te redden.
"Ja maar" stamelt hij ......."ik liep op straat, en wat denk je?
Zie ik daar zomaar een vel oranje papier over straat dwarrelen.
Ik probeerde het te pakken te krijgen, want ik dacht: stel je voor dat het de voorpagina van de Miljoenennota is, je kunt het nooit weten.
Het zou toch vreselijk zijn als die een paar dagen van tevoren al zou uitlekken.
Maar je kent het wel met die najaarsstormen: voor je het weet waait zo'n blad onder je handen vandaan.
Ik rende erachteraan, kwam bij het IJmeer en zag het papier met de noordenwind over het water zeilen.
Wat kon ik doen? Ik heb toen maar snel even een catamaran "geleend" die daar toevallig lag.
Halverwege het meer had ik het vel bijna te pakken.
Ik rekte me uit, half over boord hangend en toen sloeg de catamaran om.
Helaas ben ik ook gespot door een paparazzi, maar volgens mij schoot hij net een foto, toen ik kopje onder ging, dus dat kwam goed uit.
Helaas ben ik ook gespot door een paparazzi, maar volgens mij schoot hij net een foto, toen ik kopje onder ging, dus dat kwam goed uit.
En de jongens van de beveiliging hebben me uiteindelijk gered, want ja, die paparazzi's hebben natuurlijk wel wat anders aan hun hoofd.
Maar wat bleek nou?
Het oranje vel papier, dat ik overigens nog wel heb kunnen vastgrijpen en boven water heb weten te houden, bleek beschermfolie te zijn, wat waarschijnlijk kwam uit een kist Griekse sinaasappels van de markt; ja dáár mam, waarvan ze zeggen dat daar je euro één gulden waard is, ja...........
Omdat Willem moest doorwarmen mocht hij van Beatrix even met een kop warme chocola en een flinke scheut rum, op de bank onder een wollen dekentje, naar het nieuws op TV kijken.
Wat schertste zijn verbazing?
Politiek Den Haag was helemaal in rep en roer.
Drama; één dag voordat de Miljoenennota officieel gepubliceerd mocht worden, was ie toch al uitgelekt.
Één computernerd had per ongeluk één cijfertje verkeerd ingetypt, 2012 in plaats van 2011, en hup, het hele boekwerk rolde uit de computer, "en lag op straat"!
De tranen schoten Willem in de ogen: had hij, zó dapper, en met gevaar voor eigen leven, zó veel moeite gedaan om het dreigende lek te dichten.
Allemaal voor niks!
"Maar moeder, mag ik alsjeblieft misschien tòch dìt jaar dan nog Koning worden?", pruilde hij, want hij zag de bui al hangen wanneer hij hier straks bij Maxima mee aankwam.
Allemaal voor niks!
"Maar moeder, mag ik alsjeblieft misschien tòch dìt jaar dan nog Koning worden?", pruilde hij, want hij zag de bui al hangen wanneer hij hier straks bij Maxima mee aankwam.
.
HA HA leuk hoe kom je der op .
BeantwoordenVerwijderen