Column 54, Toeval bestaat niet........

"A man with a mission".........

Wat kun je, tijdens een rustige avonddienst op de bibliotheek, soms tot interessante gesprekken komen!

De computers op het computereiland, boven, weigerden "printdienst", en zo kon het gebeuren dat "a man with a mission" mijn pad kruiste.

Ik liet hem de gewenste printjes op mijn computer maken, daar hij die papieren met spoed naar de ambassade moest sturen.
Omdat ook de koffieautomaat hem in de steek liet, na inworp van het muntje, regelde ik dàt even, via de automaat in de keuken.
Hij vertelde mij dat hij verloofd was met een afrikaanse, en liet mij foto's van haar zien vanaf zijn mail.
De man was een goedlachse Afrikaan, erg zwart, en met een rij blinkende witte tanden in zijn mond, die hij regelmatig tijdens een daverde lach toonde.
Hij kwam uit Belgisch Kongo, Afrika, en mocht zijn toekomstige vrouw niet eerder "leren kennen" dan na het kerkelijk huwelijk, zoals dat hier ooit ook zo was, vertelde hij.
Moeite had hij met het feit dat het tegenwoordig in deze tijd allemaal zo anders gaat, en dat het geloof in ons land nog zo'n kleine rol speelt in ons dagelijks leven.
"Uw voorouders hebben ooit als missionaris het geloof naar Afrika gebracht, en nu probeer ik hier, ook als missionaris, het geloof weer terug te brengen.
Mag ik u vragen of u, of uw familie gelooft?"
Ik vertel hem dat mijn man Rooms Katholiek is, en ik eigenlijk "niets", en hij kijkt mij niet begrijpend aan.
"Mevrouw, neemt u van mij aan, dan is deze ontmoeting niet voor niets!
Wat is erop tegen om te geloven in een leven in het hiernamaals?
Zou u die kans mis willen lopen?
Als ik u was zou ik niet het risico willen lopen om door niet te geloven, niet in de hemel te komen".
Ik probeer hem uit te leggen dat ik ook geloof.
Maar op mijn eigen manier.
En dat ik mijn geloof niet actief in een kerk belijd, maar dat dat volgens mij ook niet zo hoeft te zijn.
En daarna stel ik hem de vraag:
"Hoe zit het dan, volgens u:
Wordt je alleen door die hemelpoort gelaten als je een bepaald geloof in een kerk belijd, of zou het misschien ook toevallig zo kunnen zijn dat ik nog een kansje maak, omdat ik gewoon probeer om een goed en behulpzaam mens voor anderen te zijn?
En zo niet, misschien zou ù dan een goed woordje voor me willen doen?"
Hij kijkt me aan met een brede, misschien wel meelijwekkende glimlach, en zegt:
"Maar mevrouwtje, toeval bestaat niet, waarom denk u dat ik hier op uw pad ben gekomen?"
En terwijl hij nu weer met een "big smile" van oor tot oor, zijn rij witte tanden laat zien en de trap afloopt, roept hij nog:
"En toch heeft u wel iets "goddelijks" over u"................