Column 53, Grutte Pier giet oan..........

      

"Twee vrienden met een droom en een missie"................

Dat de Friezen doorzetters zijn, soms tegen beter weten in, dat hebben we weer kunnen meemaken tijdens de voorbereidingen voor een Elfstedentocht.
De zogenaamde "Elfstedenkoorts".
Wat hadden ze "er zin an".
En wij natuurlijk ook!
Net als bij een WK-, of EK-voetbal begint ook òns "nationale bloed" weer te borrelen, bij zulk soort evenementen.
Want wat is er beter voor de onderlinge saamhorigheid?
Er breekt een totale, niet te evenaren, gekte los, onder jong en oud.
Maar vooral de Friezen spannen hierin natuurlijk de kroon.
Ik heb daar oprecht bewondering voor!
Het alleen àl práten over de Elfstedentocht doet hen de tranen in de ogen springen van emotie, zag ik laatst op TV.
Gróte stoere kerels, waarbij de gedachte aan deze tocht, meer emoties oproept, dan bijvoorbeeld de geboorte van hun kind of kleinkind.
En wat jammer dat "Koning Winter" al die inzet en emotie vooralsnog niet heeft kunnen belonen met een èchte, onvervalste Elfstedentocht.
Het mocht er helaas nog niet van komen..........
Maar wat kùnnen "onze landgenoten van over de dijk" ergens voor gáán en staan!

Nog niet zolang geleden was mijn vriendin uit Friesland weer eens op bezoek.
Ja, die de afgelopen zomer haar vijftigste verjaardag in de koeienstal vierde.
Ik wist dat haar zoon met een terreinwagen, verbouwd als ambulance, samen met een vriend, deel had genomen aan de alternatieve Dakar rally: de "Antwerp-Banjul Challenge".
Wat het allemaal "voorstelde" begrijp ik nu pas!
Ze liet ons de filmpjes zien, die als verslag op You Tube staan.
Filmpjes van de voorbereidingen, tot het verslag van de reis naar Gambia zelf.
Twee vrienden, die het avontuur hebben opgezocht.
Twee jongens die zich daarbij ingezet hebben sponsoren te zoeken om hùn droom werkelijkheid te laten worden.
De droom om een arm Afrikaans dorp aan een ambulance te helpen, maar ook om de rally, met einddoel Gambia, uit te rijden; met een terreinwagen die ze met behulp van vele sponsoren zelf hebben omgebouwd, en omgedoopt tot "Grutte Pier".
Het geld daarvoor werd mede door een Benefiet-concert bijeen gebracht, door bedrijven die, in ruil voor hun naam op de "Grutte Pier", hun bijdrage deden, maar ook door de fotoaktie "met je smoel naar Banjul".
En zo kon het grote avontuur beginnen.
De "Grutte Pier" giet oan!
Wat een geweldig initiatief en wat een mooi verhaal!
Is dit niet prachtig om op je CV te kunnen zetten?
Als bewijs van organisatietalent en doorzettingsvermogen?
Misschien zouden alle jongeren  zonder toekomstperspectief, vervolgopleiding of baan, als een soort "levensstage" ook deze "missie" moeten volbrengen.
Zoals er vroeger de dienstplicht was.
Dan is er geen tijd om uit verveling "rond te hangen" of  "keet te trappen".
Wèg met zinloos geweld!
Laat ze die overtollige energie en kracht voor iets goeds gaan inzetten.
Dan kunnen ze hun, volgens "het Puberbrein" van Huub Nelis, voor hun vijfentwintigste "nog niet volgroeide frontaalkwabben in de hersenen" op die manier gebruiken, om zo wat meer respect en begrip voor de medemens te kweken...........



Voor een volledig verslag zie:

www.frieslandbanjul.nl

www.youtube
Grutte Pier in Gambia