Column 17, Oud en nieuw.........

Met 2011 voor de deur..........

Nog even, en we luiden het oude jaar al weer uit, en staan we weer aan het begin van een heel nieuw 2011!

Het afgelopen jaar was een bewogen jaar; een jaar met ups en downs, een jaar waarop wij terugkijken met gemengde gevoelens, etc............Wat klinkt dat formeel!

Dit zou de toespraak van een directie kunnen zijn, toch? Of van de koningin, of van Dr. van Swieten's oudjaarsconference, in de strip in het NoordHollands dagblad, die schrijft:

"dit jaar heeft Harry Mulisch de pijp aan Maarten gegeven, en de hemel ontdekt". Dr. van Swieten zegt dan ook nog: "Hij was bang om vergeten te worden, maar elke keer als ik Reve lees, denk ik, zo kan het ook, Harry Mulisch".

En dan daaronder de strip van de rechter waarin zijn vrouw aan hem vraagt: "wat was het TV moment van het jaar voor jou? "En dan antwoord hij: "het moment dat ik de TV uitdeed"!

En dan Elsje ook nog maar even, die al dagen vantevoren aan het vuurwerkafschieten is, om Coco, haar muisje, te trainen voor de duizendklapper met oud en nieuw.

En zo hebben we allemaal onze goede en minder goede momenten gehad, het afgelopen jaar!

We hebben elkaar aan het begin van 2010 een heel gelukkig en gezond nieuwjaar gewenst, met de hoop op voorspoed en geluk voor iedereen.
En in hoeverre dit is uitgekomen, is voor een ieder verschillend geweest.
En zo zullen we dit ook nu weer gaan doen.
Natuurlijk wensen wij een ieder een goed nieuwjaar, maar sommigen nou net nog een klein beetje meer dan dat.
Niet dat je nou meteen de postcodeloterij maar moet winnen, of zo!

Nee, gewoon een beetje meer gezondheid en voorspoed. Maar een wens blijft maar een wens, en is zo makkelijk gezegd. We hebben niet alles zelf in de hand, maar soms kunnen we door een helpende hand of een vriendelijk woord al zoveel verschil maken voor eenzame en zieke medemensen. We hebben het zo vaak "te druk" met onze eigen drukte, om ons nog druk te maken om andere mensen.

En toch zou dit misschien wel een keerpunt zijn om de wereld te kunnen veranderen en misschien zelfs te kunnen verbeteren. Een punt waarop ook ik mezelf soms betrap. Druk, druk, druk.......
Maar is het niet onze plicht om een beetje voor elkaar te zorgen en elkaar een beetje blij te maken?
Mijn goede voornemen is om nog meer tijd te nemen voor mezelf, maar ook voor familie, collega's en vrienden om me heen.

Ik heb dit jaar erg mijn best gedaan om het iedereen naar de zin te maken, en misschien wel een beetje ten koste van mezelf, om daarna te ontdekken dat dat misschien ook niet de goeie manier is.
Want ten koste van jezelf, kan ook betekenen dat je daardoor anderen in je nabije omgeving weer tekort doet!

Ik ben oprecht blij en dankbaar met en voor alle mensen die het afgelopen jaar op mijn pad zijn gekomen, maar ook de "volgers" die mij hebben gestimuleerd om de 23dingen tot een goed einde te brengen. En natuurlijk niet te vergeten coach Karin en "juf" Babette.

Vanuit mijn hart wens ik jullie allemaal een heel goed, voorspoedig en gezond 2011, en dat ík daar dan ook maar getuige van moge zijn.................

Column 16, Kerstgedachte.....

 

Zomaar een kerstgedachte......

En dan zomaar, op de valreep, nog even tijd voor een kerstgedachte.......

Nog één dag en dan is het zover.
Er hangt iets in de lucht, ik kan nog niet verklaren wat!
Onrust, het gevoel dat ik van alles moet doen, maar dan ook weer niet, omdat er thuis weer geklust wordt en het toch geen zin heeft om ook maar iets te gaan poetsen.
Niet meer zingen op kerstavond, met het kerstkoor, in het bejaardenhuis en de kerk, dus ook geen lange repetities de afgelopen week.

Veel eten in huis halen hoeft ook niet, dit jaar.

Vorig jaar hebben wij de kerstbrunch bij ons georganiseerd en we zijn nu éérste kerstdag uitgenodigd door de zwagers, die een kookcursus gevolgd hebben, zodat wij, de familie, als proefkonijnen mogen fungeren.

Nou, en dat is geen straf, want die jongens kunnen inmiddels geweldig koken. De kinderen gaan het toetje verzorgen, dus helemaal geen zorgen over het kerstdiner dit jaar.

Is wel fijn, want het is erg druk geweest de afgelopen weken met werken en inval.

Kan ik eindelijk genieten van een paar rustige kerstdagen.

En dat veroorzaakt nou net die onrust, realiseer ik mij nu opeens.

Iedere kerst loop ik al dagen vantevoren koortsachtig door de supermarkt te sjouwen, om weer iets speciaals op tafel te toveren, en nu dus niet.

Niet in de rij bij de bakker, niet bij de slager, gewoon niet dus!
Het is een soort gewoonte geworden, waarvan je het gevoel hebt dat het moet; eigenlijk was dát alijd mijn kerstgedachte; hoe krijg ik het allemaal weer voor elkaar!
Je kunt het trouwens helemaal niet maken om te zeggen dat je het gewoon lekker rustig hebt, daags voor de kerst!
Maar zover gaat het ook vast niet komen want zoals gezegd, de bovenverdieping staat helemaal op zijn kop, en het ziet er niet naar uit dat de klus voor de kerst geklaard wordt.
Zoals bijna altijd bij zulke dingen het geval is: het zit wat tegen;

Vloer niet op tijd geleverd, planken blijken niet te passen, waardoor opeens de hele verdieping tegelijk overhoop ligt, in plaats van kamer voor kamer.

Mag blij zijn als ik, na de nachtmis, in mijn eigen bedje kan slapen, en niet middenin een "zwijnenstal" moet liggen, zoals Maria  in de kerstnacht, met aan het voeteneinde het "kribje" van ons vijftienjarige kind, omdat ook zijn kamer tijdelijk buiten gebruik is. Echter, hier is het  in ieder geval wel warm en droog, het haardvuur knappert en we zullen geen honger krijgen, want we kunnen weer rijkelijk genieten van alle gulle gaven; kerstbroden, flessen wijn, dinerbonnen, krasloten, vleesbanketstaaf en zelfs een dikke paling.

Wat bedrijven en verenigingen al niet doen om hun klanten, werknemers en vrijwilligers te bedanken voor hun inzet het afgelopen jaar!
Maar ook als blijk van medeleven worden er attenties rondgebracht.
Zo kwam er iemand van het Rode Kruis bij een vriendin aan de deur met een kerstbrood.

Ze had net haar kerstboom versierd met de kerstspulletjes van haar pas overleden zoon, zodat hij toch tijdens de kerst ook nog een beetje bij haar zou zijn, en het was gezellig in huis.
Op haar verbaasde opmerking of dit brood echt wel voor haar bestemd was kwam de vraag:
"Maar uw zoon is toch laatst overleden"? Alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was.
Beduusd pakte ze het brood aan, maar ze vertelde mij later dat een klein kaarsje voor haar meer dan voldoende was geweest.
Het brood was heel goed bedoeld natuurlijk, maar het kan soms ook extra zout in de wonden strooien, die tijdens deze dagen vaak toch al zo aan de oppervlakte liggen.
Ik zal een kaarsje voor haar aansteken en aan haar denken, en ze zal zich er vast deze kerst doorheen slaan, want ze is erg dapper!
Ondanks dat iemand, die ze op straat tegenkwam en de lichtjes in haar mooi versierde kerstboom in de kamer zag branden, tegen haar zei:
"Kind, je probeert wel verder te gaan, maar je zult nooit meer over het verlies heenkomen"!

Maar wie bepaalt er, dat je ondanks al je verdriet of pijn, soms niet even mag lachen, door je tranen heen, en een lichtje mag laten branden in de duisternis................

Ding 23

            



                                     Evaluatie

Ja, en dan is het nu tijd om te evalueren.
Eigenlijk heb ik de evaluatie voor de bibliotheek al bij ding 22, Bibliotheek 2.0 gedaan.
Dus nu alleen voor mezelf, hoe ik het ervaren heb.
Toen ik aan 23dingen begon heb ik er makkelijker over gedacht dan het uiteindelijk was. Ging er vanuit dat ik al veel dingen had gedaan in een vorige cursus, maar achteraf was dat dan maar heel summier. Heb er dus écht veel tijd voor uit moeten trekken.
Om iedere keer weer op te laden voor een "nieuw ding" viel niet altijd mee.
Ik vond de uitleg soms best wel lastig, en heb heel veel moeten ploeteren om er dan toch weer uit te komen.
Ook de doorleesteksten vond ik soms erg technisch, waardoor lastig te "consumeren".
De digitale teambuilding uit een van mijn column's is later een beetje ingezakt, vind ik.
 Iedereen zat op een gegeven moment bij een ander "ding", behalve dan de "groepjes", en dat bedoel ik zeker niet oneerbiedig.
Het vergt wel veel zelfdicipline om stug je eigen rooster na te blijven leven. De kermisweek heeft me dan ook de das om gedaan. Dus de 14e klaar i.p.v. de 13e!
Heb ook echt geprobeerd om één week uit te trekken voor elk ding, zodat ik niet in tijdnood kwam aan het eind van de rit. Ik heb erg weinig kunnen doen tijdens de uitleenuren waarop ik werk; dus dat wordt declareren! Maar als ik alle uren zou declareren die ik er totaal mee bezig ben geweest...........
Mijn eigen column's waren af en toe een verademing om even tussendoor te mogen doen, en wil ik ook proberen te blijven doen.

Moet zeggen dat ik heel veel geleerd heb in het algemeen, over de 23dingen, maar ook qua computerkennis, en zelfs over mezelf. Vooral leuk vind ik Google docs, Wiki's, Streetview, Google Maps en Librarything. Leerzaam ding 21 en 22.
Bepaalde inzichten heb ik toch wel bijgesteld, en daar sta ik zelf van te kijken!
Verder vind ik het persoonlijk erg leuk dat ik nu ook thuis aan de keukentafel wat meer op besproken onderwerpen aansluiting kan vinden. Ik kan "meepraten" met de jongens.
Wat ga ik verder doen met de 23dingen?
Moeilijk van tevoren te zeggen, maar ik wil toch wel een beetje "bij de tijd" blijven, nu ik al zover ben gekomen.
Verder wil ik ook nog graag de blog's van collega's gaan bekijken, want dat heb ik naar mijn idee veel te weinig kunnen doen, en natuurlijk bepaalde 23dingen nog eens nader gebruiken.
Maar eerst eens even de druk van de ketel, kerstkaarten de deur uit en op naar de kerst.
Meer tijd en aandacht aan de huiselijke zaken besteden, want dat is er wel eens een beetje bij in geschoten!

Dus, al met al was 23dingen voor mij leuk en leerzaam om te doen, tijdrovend, met vallen en opstaan, soms een worsteling om bijna niet doorheen te komen en waarvan ik blij ben dat "de achtervolging" nu even gestaakt is, en gestaakt kan worden!

Ding 22

Bibliotheek 2.0

Het klinkt misschien gek, maar ik voel me toch altijd nog een beetje "de benjamin" tussen al mijn collega's bij de bibliotheek.
Eigenlijk ben ik ook nog niet eens drie jaar in dienst. Ben ik niet een beetje te "wijsneuzig" wanneer ik het even ga hebben over de Bibliotheek 2.0? Alsof ik even zal gaan vertellen  hoe het moet, en wat ik er van vind.
Ik heb er de afgelopen week wel veel informatie over gezocht en gelezen. En misschien moet ik het dan maar zo zien, dat ik, omdat ik nog niet zo vastgeworteld zit in de oude gewoonten en gebruiken, meer opensta voor nieuwe en andere ideeën? Hoe klinkt dat?

Zoeken.bibliotheek.nl gaat door het toevoegen van my discoveries al aardig in de richting van een sociale catalogus, dus Web2.0, lijkt mij.
Hij kan alleen daar zelf nog geen conclusie uit opmaken of meedenken, maar daar zou dus nog heel veel in kunnen veranderen, zodat de gegeven informatie nog specifieker op het profiel van de klant wordt toegespitst.
We moeten dus meer over de historie van de klant te weten zien te komen. Informatie die wij kunnen halen uit recensies op door hem gelezen boeken, welk genre hij graag leest etc.
Zo kan de zoekmachine zich een beeld vormen van het profiel en de interesses van de klant, en hiermee kan dan gerichtere informatie worden gegeven.
Dit zie je bijvoorbeeld ook al bij de Wehkamp gebeuren. Zij weten op een gegeven moment exact welke schoenen, kleding etc. jij nodig hebt. Ze weten je maat, je favorieten en bijna ook hoeveel geld je in je portemonnee hebt zitten.
Momenteel bedenken wij (bibliotheekmedewerkers) bij de Kopgroep alles zelf nog.
De klanten zijn afhankelijk van hoe wij persoonlijk de vragen interpreteren en op zoek gaan, en het antwoord kan dan per adviesmedewerker verschillen.

Maar waarom, om te beginnen, Librarything niet meteen in een keer koppelen aan Aquabrowser, dan hebben we toch precies wat we willen, of is dat te simpel gedacht?
Wat dat betreft ziet Worldcat er al heel erg gelikt uit. Heeft al heel veel mogelijkheden, voorzover ik dat als leek kan beoordelen.
Dus ook weer: waarom niet meteen doorstomen naar een systeem als Worldcat, of dat verder uitwerken? Zijn we meteen één van de gezamenlijke bibliotheken "all over the World".
Eendracht maakt toch macht?
Misschien kunnen we zo alle landelijke en gemeentelijke bezuiniggingen het hoofd bieden...........

Ik heb de filmpjes van Dennis Eijsten over de mogelijke toekomstige digitale benadering van onze klanten en toekomstige klanten bekeken.
Ja, er zal een onderscheid blijven tussen de verschillende typen klanten. Jong en oud, en verschillende generaties.
En ja, ook als personeel zullen wij behoorlijk flexibel moeten zijn of worden, bereid zijn te leren, en open moeten staan voor al die nieuwe vormen van informatievoorziening.
Enigzins de huidige werkwijze handhaven,  maar daarnaast gebruik maken van de nieuwe mogelijkheden, lijkt mij, en niet te stug willen blijven vasthouden aan de oude tradities en gewoonten!
Ik heb dit proces al een keer gedeeltelijk meegemaakt, en gedeeltelijk op afstand gevolgd bij mijn oude werkgever, de Rabobank.
 Ik werkte daar al meer dan vijftien jaar, en dan valt het niet mee om opeens een heel andere koers te moeten varen. Zal er niet teveel over uitwijden, maar ik zie wel dat een aantal dingen zich nu ook op dezelfde manier bij de bibliotheek aandienen.
Niet dat ik dus allemaal weet hoe het gaat en moet natuurlijk, maar toch zie ik ergens de gelijkenis.
Ook daar verdween de persoonlijke benadering, iets waar deze bank altijd goed in was geweest.
Of de Rabobank de goeie beslissingen toen heeft genomen, om de kantoren in de kleine kernen, vooral op het platteland, te sluiten, waar zijn oorspronkelijke kracht ooit vandaan is gekomen, is niet aan mij om te beoordelen.
En of het allemaal haalbaar is voor een bibliotheek die nu al zoveel moet bezuinigen, of dat ie juist daarom het roer drastisch om moet gooien?
Ik weet het niet, heb ik ook geen verstand van, maar ik ben heel blij dat ik dat niet hoeft te bedenken en te besluiten.........

Ding 21

            

      

 Sociale bibliotheek catalogi,
Aquabrowser en Worldcat

Door ding 21 word ik toch wel gedwongen om wat verder stil te staan bij de verschillende catalogi. Gewoontegetrouw ga ik altijd eerst zoeken in onze eigen catalogus.

Onze catalogus wil zeggen van de Kopgroep. Vergeleken met een Belgische bibliotheek in Brugge, staan wij nog in de kinderschoenen. Is het gevraagde hier niet aanwezig gaan we naar zoeken.bibliotheek.nl en daarna kijk ik bij Hollandnet. Wat nou precies "Aquabrowser" inhoudt? Eerlijk gezegd heb ik geen idee, en nooit zozeer over nagedacht. Nu ik alles hierover een beetje heb doorgenomen begint de informatie langzaam bij me door te sijpelen. Het is dus een zoekmachine!

Maar waarom heet deze zoekmachine nou Aquabrowser?

Misschien een beetje dom, maar waarom Aqua? Dat had toch ook Apple kunnen zijn, of van mij part Cloud?

Maar goed die Aquabrowser, met daaraan toegevoegd My Discoveries, is dus al behoorlijk sociaal aan het worden, naar mijn idee. Ik heb dat es bekeken via het 23dingen account. De woordenwolk links met aanverwante zoekresultaten kende ik natuurlijk al, maar al die tags die je zelf bij My Discoveries kunt invoeren, de zoeklijsten, en waarderingen en recensies, maakt het een stuk interessanter.

Dan heb ik nog even gekeken in Worldcat. Mooi, wat je daar allemaal al in kan vinden. Zou ik best vaker mee willen werken. Grappig is wel wanneer ik mijn eigen postcode invoer, dan kom ik bij Libraries in de VS terecht, omdat mijn postcode daar ook wordt gebruikt om een locatie aan te geven. Lijkt me een beetje gecompliceerd om daar mijn boek op te gaan halen.
Maar zolang we hier nog niet werken met genoemde Worldcat houd ik het dus nog maar even bij mijn eigen "Worldcats" thuis.......

Ding 19,20

Librarything en Muziek Online luisteren

Nog even evalueren, deze twee onderdelen.
Librarything is leuk om te doen, ben alleen mijn wachtwoord kwijt, dus kan even niets toevoegen.
Je zou er een soort lees historie voor jezelf van kunnen maken, en dat is iets waar sommige klanten soms ook behoefte aan hebben.
Alleen willen ze het dan niet zelf bijhouden, maar via ons opvragen. Hun leenhistorie dus. Dat is iets wat via onze bibliotheek nog steeds niet kan, omdat dat teveel van onze computers vraagt.
Ook is het leuk en zinvol om even  te kunnen nakijken, wanneer mensen vragen naar de inhoud van bepaalde titels, of vragen of je nog een leuk boek voor ze weet. Een soort naslagwerk voor onszelf, zeg maar, en dat is iets waar de bibliotheek ook weer de vruchten van plukt.
Dus al met al vind ik Librarything erg bruikbaar zowel prive als voor de bibliotheek maar ook voor de klant.

Muziek Online beluisteren is iets wat je voor jezelf kan doen, of wat de klanten zelf kunnen doen maar of dat zin heeft voor de bibliotheek? Ik denk als je een echte muziekliefhebber bent het leuk is om jouw favorieten met anderen te delen, maar wat dat voor de bibliotheek oplevert? Wij hebben immers al muziekweb en onze eigen muziekzuil op de Centrale in Den Helder. Maar misschien zie ik dit niet goed, omdat ik geen echte muziekkenner ben.

Column 15, Meeluisteren.....

 

Online muziek meeluisteren

Alweer bij ding 20.
Moet eerlijk zeggen dat het me steeds meer moeite kost me er toe te zetten om de labtop te pakken en 23dingen te gaan doen. Komt natuurlijk ook door alle december-perikelen. Daarbij nog een aantal verjaardagen, dus het wordt nodig tijd om af te ronden.
Heb nu af en toe het idee, dat ik eten aan het "wegkauwen" ben, terwijl ik geen hap meer naar binnen krijg, omdat ik gewoon vol zit.
Wil zo graag voor de 13e klaar zijn, maar of me dat gaat lukken?
Heb even oppervlakkig kennisgemaakt met Lastfm. Zelf ben ik niet zo'n muziekfrique.
Wel een verplicht toehoorder. Dus eigenlijk deel ik ongewild muziek. Mijn "mannen" zijn nl. grote muziekliefhebbers. Een familietrekje van de kouwe kant dus, zal ik maar zeggen. Vooral hard met veel jengelende gitaren. "Die kleine" heeft zelfs sinds kort een mengpaneel.
 Mijn eigen CD-tjes draai ik alleen maar in mijn auto, waar ik lekker ongestoord mee kan galmen, als ik naar de bieb rijd. En omdat deze muziek volgens "de echte muziekkenners" in ons gezin "geen muziek is", wordt dit genre dus ook niet door hen met mij gedeeld.
Ben ik dan echt zo a-muzikaal? Ik weet wel dat ik als klein meisje een accordeon had, maar dat iedereen op de vlucht sloeg wanneer ik begon te spelen. Ook mijn muziekleraar Dhr. Pruim werd er moedeloos van omdat ik wekenlang achter elkaar in hetzelfde notenbalkje bleef steken!
Later nog jarenlang als sopraantje op een ritmisch koor gezongen, op aandringen en onder muzikale begeleiding van mijn schoonvader. Maar altijd de angst gehouden dat mijn a-muzikale kwaliteiten ook daar aan het licht zouden komen. Dus uiteindelijk ook dat maar opgegeven.

Tijdens het eten weer eens geprobeerd indruk te maken door de kreet Lastfm op tafel te gooien.
Bleek dus dat zoonlief dit allang al kende. "En Spotify dan? probeer ik nogmaals.
"Nou mam, dat is niet gratis, hoor", deelt ie me mee.
"Wat nou niet gratis? Ik heb nieuws voor je. In de cursus staat dat het kosteloos is, jochie, sinds mei"!
Eindelijk heb ik hem dan toch te pakken. Ik wist dat "mijn moment" een keer ging komen.
Dus binnenkort, als zijn schoolwerk het toelaat, duiken we er samen eens in; gaan we toch nog iets delen, al zal het dan niet de muziek zijn! Verheug me er nu al op..........

Ding 19

Mijn Online Boekenkast

Nou, eindelijk staat ie er dan, "mijn boekenkast online",       

Misschien nog wat wankel,

maar toch mag ie er zijn.

Het vullen ervan, in Library Thing,                                                             

was niet zo moeilijk en........

vond ik één van het leukste "23dingen" ding.

Van mijn mooiste boeken een exemplaar,

netjes geordend,

in mijn virtuele boekenkastje, bij elkaar.  

                                                                     

Ik hoop wel dat deze ooit wat meer vult,

want eerlijk gezegd, voor het lezen van een boek,

heb ik gewoon te weinig geduld.

Ik weet, eigenlijk kun je het niet maken,

om als biebmedewerkster,

je geen tijd te gunnen voor zulk soort zaken.                                                                       

Maar daar ga ik langzamerhand ook aan werken,

en of me dat lukt,

zullen we aan de inhoud van het kastje wel merken. 

                                             

Dan nu nog even naar Library Thing Widget,

om het spul op mijn blog te krijgen,                                                               

door het knippen en plakken van de Embed.

Helaas, daar zat em nou net de kneep,

de kast stond er wel in, maar zonder boeken,

en dat was iets wat ik niet begreep.

Na veel gepruts heb ik het toch voor elkaar,                                                              

met de nodige creativiteit,                            

maar zo moet het dan maar!

Mijn boekenkast(je)

Ding 18

You Tube

Dit onderdeel van de "23dingen" is mij al veel langer bekend en ik besluit er niet al te veel tijd meer in te steken.
Snel afhandelen dus maar!
Ik wordt thuis regelmatig ondergesneeuwd (om maar in de sfeer van de Siberische toestanden buiten te blijven) door muziek en filmpjes op You Tube.
Komt ook omdat we  Internet op de TV hebben en zodoende de filmpjes levensgroot in beeld krijgen in de huiskamer.
Leuk hoor, maar wederom heb ik besloten dat ik zonder kan!
Ook heel veel grapjes en grollen op de mail komen van You Tube.
Ach, ik heb zoiets van: iedereen moet er maar mee doen wat ie wil!
Toch, als ik in het kader van de cursus hier en daar mijn voelsprieten uitsteek en een soort van onderzoekje start blijkt dat er wel degelijk veel gebruik van wordt gemaakt, zelfs van mensen waarvan je het niet zou verwachten.
Om bijvoorbeeld filmpjes van auteurs te bekijken, naar boekbesprekingen te speuren, gebruiksaanwijzigingen met beeld erbij te zoeken, muziek te beluisteren, en promotie te maken.
Er zijn zelfs mensen die carrière maken via You Tube, laat ik me vertellen.
En om een voorbeeld te geven noemt mijn man tijdens het avondeten de heerlijke winterse hutspot die ik op tafel heb getoverd.
Als hij nou een filmpje zou maken tijdens het koken, dan zou ik daar zomaar wereldberoemd mee kunnen worden, volgens hem.
"Natuurlijk, en dan te vinden onder de zoekerscategorie sprookjes zeker"?
En neem nu bijvoorbeeld het onderstaande filmpje van Mannes over de voorgenomen bezuinigingen, die ons als grijze sneeuwwolken boven het hoofd hangen; Zijn "noodkreet"  met het verzoek de petitie "ik steun de Bibliotheek" te ondertekenen of gewoon lid te worden van de Bibliotheek.
Want deze bezuinigingsplannen zijn zéker géén sprookje, maar dreigen helaas bittere werkelijkheid te worden en zullen waarschijnlijk niet zomaar, als sneeuw voor de zon, verdwijnen  in deze koude, donkere dagen...........
Noodkreet Kopgroep:

Column 14, "Mobiel Onding"!

  

  

Respect voor Mobiel Onding.....

Ja, ook wij hebben zo'n "onding" in huis, en in de auto, en op de camping, en boven op de berg, en op de fiets.........., eigenlijk overal moet ie mee naar toe en dringt ie zich op!
Ben ook steeds in de war. Heet ie nou Blueberry of Blackberry? Ach, als het beessie maar een naam heeft, toch? En of Berry nou black is of blue; ik erger me af en toe groen en geel aan dat "ding"!
't Is dat ie via de baas van zijn "baas" is binnengedrongen in ons dagelijks leven, en ongemerkt een soort driehoeksverhouding heeft veroorzaakt, maar anders was ie er waarschijnlijk niet ingekomen!
Te pas en te onpas meldt ie zich, maar dat ligt natuurlijk meer aan zijn "baas"  die onmisbaar denkt te zijn, dan aan Berry, want die doet natuurlijk ook maar gewoon zijn werk!
Als tijdens onze vakantie voor de zoveelste maal iemand van het werk belt, net wéér onder de afwas, ben ik in een opwelling geneigd om hem (ik bedoel dus Berry) in het afwassopje even onder water te dompelen.
Ik weet me nog net in te houden, en als de zaken zijn afgehandeld springen we op de fiets, zonder jas en zonder fietskaart, om boodschappen te doen in een leuk dorpje mèt, hoe kan het ook anders, een gezellig plein.
Nog nauwelijks zijn we de supermarkt uit of de lucht wordt pikzwart en het begint te stortregenen. Hoelang gaat dit duren, voor het weer droog is?
Ja, en dan biedt Berry heel bescheiden zijn diensten aan: inderdaad, de buienradar.
Over een half uurtje zou de bui overgedreven moeten zijn. Even een kop koffie in een cafeetje, en jawel, het blijft droog, 't komende uur.
We stappen weer op de fiets, na eerst nog een stapel kaarten te hebben gekocht.
 Maar welke kant gaan we op? Okee, Berry, jij mag het nóg een keer zeggen!
Hij leidt ons keurig via een leuke fietsroute weer naar de camping toe, zonder te verdwalen, en we zijn mooi op tijd terug, voordat de volgende onweersbui zich aandient.
Terwijl de bui losbarst besluiten we dan maar meteen de kaarten te schrijven in de caravan.
Nee hè, adressenboekje vergeten! En andermaal biedt onze Berry uitkomst!
"Dus Blackberry, met alle respect; vind je een "lekker ding", vergeef me dat ik jouw mogelijkheden ooit heb onderschat".
"Wanneer jij door jouw "baas" wordt afgedankt na een hectisch leven, zou ik jou graag, net als je voorganger, een rustige oude dag in mijn gezelschap willen bezorgen"............

Ding 16

Sociale Netwerken

Op "Frank Watching" vond ik een artikeltje wat me eigenlijk wel aansprak en wat ik even vrij vertaal: 

Online Sociale netwerken zijn er om het ons makkelijker te maken, maar het aanbod is zo groot dat het steeds moeilijker wordt om onze contacten terug te vinden. Er wordt gesproken over een "Interaction overload", wat zoveel betekend als een burn out door het volgen van alle sociale contacten op Internet.

Zo las ik ook dat er nu weer sociale netwerkaggregators zijn (eigenlijk al weer oud nieuws uit 2008), die al deze netwerken dan weer aan elkaar verbinden, zodat je dan toch alles weer op een hoop bij elkaar kunt vegen.
Maar ook van deze netwerkaggregators zijn er dan weer zó veel dat ook dit weer onoverzichtelijk is geworden, en ook hiervoor hebben zich weer "bereidwillige helpers" aangeboden om ons door de bomen het bos te doen zien.

Ik heb wel enkele netwerken gezien die voor de "bieb" interessant kunnen zijn, voor het uitwisselen van ervaringen en wetenswaardigheden, maar dan met collega's en niet zozeer met klanten.

Op dit moment heb ik zelf het gevoel dat ik even genoeg "dingen" heb op-gesponsd, en dat er eigenlijk niet veel meer bij kan, laat staan dat ik overal aan mee zou moeten doen!
Het is heel leuk om kennis te mogen maken met al deze verschillende sociale netwerken, en een keuze te maken, want zo is het tenslotte; het gaat vooral om de keuzes, ik hoeft ze natuurlijk niet allemaal te gebruiken, en zal er zeker geen burnout van krijgen!

Ik denk dat het ook helemaal niet de bedoeling is om overal in te duiken en aan mee te doen. 

Deze week meldden zich een aantal onbekende mensen op mijn hyves met het verzoek vrienden te willen worden; snel even iets omgezet, want ik gebruik hyves alleen om mijn vriendschappen, die ik nu al jaren heb, te houden en te onderhouden, en heb geen enkele behoefte aan al die fictieve internetvrienden, laat staan aan nog meer sociale netwerken.

En dat is ook weer een voordeel van het volgen van de 23dingen: je kunt kennismaken  met al deze "dingen" en zodoende weet je ook precies waar je niet nader kennis mee wilt maken............

Column 13, Oma op reis.....

Oma's reizen.........

Tijdens het oefenen met Google Maps en Streetview moet ik opeens aan mijn Oma denken.

Om half zes, bij het kraaien van de haan, stond ze al op, want anders was de dag te kort!

Ze was nogal slecht ter been dus op vakantie ging niet meer zo makkelijk, maar al bladerend door een reisgids waande ze zich in gedachten op de prachtigste vakantie-bestemmingen.
En zo kwam ze op haar manier overal en dat was voor haar genoeg.

De kaartjes die mensen haar stuurden vanuit verre oorden koesterde ze als een kostbaar bezit.

Opa vond het allang al best, zo hoefden ze niet ver van huis en dat was natuurlijk een mooie goedkope en makkelijke oplossing.

Wat zou ze genoten hebben van Maps en Streetview!
Ik zie het helemaal voor me; Oma en ik samen achter de computer, samen op reis via Google Maps:
Aan de koffie op een terrasje in Maastricht, daarna via de Veluwe naar Drenthe, even schaapjes kijken op de hei. Langs de Friese meren, over de Afsluitdijk, ijsje eten op de boulevard van Zandvoort, koetjes kijken op Texel en toch om twaalf uur weer thuis voor het eten.
Dan na het middagtukkie nog even huisjes en mooie tuinen kijken m.b.v. Streetview en zo had ik haar dan de dag van haar leven kunnen bezorgen!
Op haar zesentachtigste is ze uiteindelijk écht op reis gegaan; de grote onbekende reis die je nooit in de reisgidsen terug zult vinden.........

.