Column 14, "Mobiel Onding"!

  

  

Respect voor Mobiel Onding.....

Ja, ook wij hebben zo'n "onding" in huis, en in de auto, en op de camping, en boven op de berg, en op de fiets.........., eigenlijk overal moet ie mee naar toe en dringt ie zich op!
Ben ook steeds in de war. Heet ie nou Blueberry of Blackberry? Ach, als het beessie maar een naam heeft, toch? En of Berry nou black is of blue; ik erger me af en toe groen en geel aan dat "ding"!
't Is dat ie via de baas van zijn "baas" is binnengedrongen in ons dagelijks leven, en ongemerkt een soort driehoeksverhouding heeft veroorzaakt, maar anders was ie er waarschijnlijk niet ingekomen!
Te pas en te onpas meldt ie zich, maar dat ligt natuurlijk meer aan zijn "baas"  die onmisbaar denkt te zijn, dan aan Berry, want die doet natuurlijk ook maar gewoon zijn werk!
Als tijdens onze vakantie voor de zoveelste maal iemand van het werk belt, net wéér onder de afwas, ben ik in een opwelling geneigd om hem (ik bedoel dus Berry) in het afwassopje even onder water te dompelen.
Ik weet me nog net in te houden, en als de zaken zijn afgehandeld springen we op de fiets, zonder jas en zonder fietskaart, om boodschappen te doen in een leuk dorpje mèt, hoe kan het ook anders, een gezellig plein.
Nog nauwelijks zijn we de supermarkt uit of de lucht wordt pikzwart en het begint te stortregenen. Hoelang gaat dit duren, voor het weer droog is?
Ja, en dan biedt Berry heel bescheiden zijn diensten aan: inderdaad, de buienradar.
Over een half uurtje zou de bui overgedreven moeten zijn. Even een kop koffie in een cafeetje, en jawel, het blijft droog, 't komende uur.
We stappen weer op de fiets, na eerst nog een stapel kaarten te hebben gekocht.
 Maar welke kant gaan we op? Okee, Berry, jij mag het nóg een keer zeggen!
Hij leidt ons keurig via een leuke fietsroute weer naar de camping toe, zonder te verdwalen, en we zijn mooi op tijd terug, voordat de volgende onweersbui zich aandient.
Terwijl de bui losbarst besluiten we dan maar meteen de kaarten te schrijven in de caravan.
Nee hè, adressenboekje vergeten! En andermaal biedt onze Berry uitkomst!
"Dus Blackberry, met alle respect; vind je een "lekker ding", vergeef me dat ik jouw mogelijkheden ooit heb onderschat".
"Wanneer jij door jouw "baas" wordt afgedankt na een hectisch leven, zou ik jou graag, net als je voorganger, een rustige oude dag in mijn gezelschap willen bezorgen"............

Ding 16

Sociale Netwerken

Op "Frank Watching" vond ik een artikeltje wat me eigenlijk wel aansprak en wat ik even vrij vertaal: 

Online Sociale netwerken zijn er om het ons makkelijker te maken, maar het aanbod is zo groot dat het steeds moeilijker wordt om onze contacten terug te vinden. Er wordt gesproken over een "Interaction overload", wat zoveel betekend als een burn out door het volgen van alle sociale contacten op Internet.

Zo las ik ook dat er nu weer sociale netwerkaggregators zijn (eigenlijk al weer oud nieuws uit 2008), die al deze netwerken dan weer aan elkaar verbinden, zodat je dan toch alles weer op een hoop bij elkaar kunt vegen.
Maar ook van deze netwerkaggregators zijn er dan weer zó veel dat ook dit weer onoverzichtelijk is geworden, en ook hiervoor hebben zich weer "bereidwillige helpers" aangeboden om ons door de bomen het bos te doen zien.

Ik heb wel enkele netwerken gezien die voor de "bieb" interessant kunnen zijn, voor het uitwisselen van ervaringen en wetenswaardigheden, maar dan met collega's en niet zozeer met klanten.

Op dit moment heb ik zelf het gevoel dat ik even genoeg "dingen" heb op-gesponsd, en dat er eigenlijk niet veel meer bij kan, laat staan dat ik overal aan mee zou moeten doen!
Het is heel leuk om kennis te mogen maken met al deze verschillende sociale netwerken, en een keuze te maken, want zo is het tenslotte; het gaat vooral om de keuzes, ik hoeft ze natuurlijk niet allemaal te gebruiken, en zal er zeker geen burnout van krijgen!

Ik denk dat het ook helemaal niet de bedoeling is om overal in te duiken en aan mee te doen. 

Deze week meldden zich een aantal onbekende mensen op mijn hyves met het verzoek vrienden te willen worden; snel even iets omgezet, want ik gebruik hyves alleen om mijn vriendschappen, die ik nu al jaren heb, te houden en te onderhouden, en heb geen enkele behoefte aan al die fictieve internetvrienden, laat staan aan nog meer sociale netwerken.

En dat is ook weer een voordeel van het volgen van de 23dingen: je kunt kennismaken  met al deze "dingen" en zodoende weet je ook precies waar je niet nader kennis mee wilt maken............

Column 13, Oma op reis.....

Oma's reizen.........

Tijdens het oefenen met Google Maps en Streetview moet ik opeens aan mijn Oma denken.

Om half zes, bij het kraaien van de haan, stond ze al op, want anders was de dag te kort!

Ze was nogal slecht ter been dus op vakantie ging niet meer zo makkelijk, maar al bladerend door een reisgids waande ze zich in gedachten op de prachtigste vakantie-bestemmingen.
En zo kwam ze op haar manier overal en dat was voor haar genoeg.

De kaartjes die mensen haar stuurden vanuit verre oorden koesterde ze als een kostbaar bezit.

Opa vond het allang al best, zo hoefden ze niet ver van huis en dat was natuurlijk een mooie goedkope en makkelijke oplossing.

Wat zou ze genoten hebben van Maps en Streetview!
Ik zie het helemaal voor me; Oma en ik samen achter de computer, samen op reis via Google Maps:
Aan de koffie op een terrasje in Maastricht, daarna via de Veluwe naar Drenthe, even schaapjes kijken op de hei. Langs de Friese meren, over de Afsluitdijk, ijsje eten op de boulevard van Zandvoort, koetjes kijken op Texel en toch om twaalf uur weer thuis voor het eten.
Dan na het middagtukkie nog even huisjes en mooie tuinen kijken m.b.v. Streetview en zo had ik haar dan de dag van haar leven kunnen bezorgen!
Op haar zesentachtigste is ze uiteindelijk écht op reis gegaan; de grote onbekende reis die je nooit in de reisgidsen terug zult vinden.........

.

Ding 15

 Google Maps en Streetview

Kijk, dit is nou weer iets wat ik erg leuk vind. Ik kende het eigenlijk al, maar nog niet alle mogelijkheden.
Zo zit je thuis, en zo zit je in Valkenburg op een terrasje. En zelfs Australie en Amerika liggen binnen handbereik.
Toevallig zag ik vanmorgen het autootje van Streetview op de Westfriese Dijk rijden. En dus kan je zomaar zonder dat je het wilt gespot worden.
Je kunt trouwens ook bijna bij de mensen binnen kijken wat er te eten op tafel staat. Vraag me af hoelang dit nog ongestraft mag, lijkt me toch een ernstige schending van de privacy?
Weet ook niet of dit onderdeel iets toevoegt voor de bibliotheek, maar het is wel reuze handig om met Google Maps een route uit te stippelen en even een kijkje te nemen waar je naartoe gaat op vakantie.
Zo kun je bijvoorbeeld ook al vantevoren zien welke campingplaats je boekt, en dus ook of je een schaduw-of zonplaats hebt gereserveerd. 
Alleen, welke buren je krijgt blijft altijd nog dé grote verrassing...........

Ding 12,13 en 14

                  

Twitter, Online Bookmarking, Chatten

Hoe ik er persoonlijk over denk heb ik in het vorige blog al uitgebreid verteld, maar misschien ga ik dat nog wel herzien. Heel voorzichtig zet ik in ieder geval mijn eerste stapjes op het Twitterpad, en ben volop aan het onderzoeken wat ik er allemaal mee kan. Moet zeggen dat ik toch wel nieuwsgierig ben geworden.

En wat de bibliotheek ermee kan? Ik vind dat toch lastig te beantwoorden.
Want hoe ga je dit in de praktijk invullen? Het is toch bijna onmogelijk dat een advieskracht tussendoor zit te Twitteren? Net zo goed als dat er tijdens uitleenuren aan de 23Dingen kan worden gewerkt. Dat gáát toch gewoon niet lukken? Buiten het feit dat dat dit ook de klantvriendelijkheid niet ten goede komt, schiet het echt helemaal niet op!
Steeds maar in-en uitloggen, en uiteindelijk nog geirriteerd raken wanneer een klant, zich nergens van bewust, iets aan je vraagt. Voor mij voelt dat niet goed!
Voor mensen die achter de schermen werken zal het minder problemen geven, en zeker zinvol kunnen zijn elkaar op de hoogte te houden van de nieuwste ontwikkelingen in Bibliotheekland. Maar ook dan zou je moeten kunnen filteren welk nieuws voor jouw werk of afdeling interessant is.

Een Delicious-account, daar heb ik toch minder moeite mee. Een account waar ik al mijn favoriete websites in kan stoppen en kan ordenen en waar ik ook weer anderen mee kan helpen, of zij mij, is natuurlijk handig ook voor een medewerker KLS of MIA. Ik had dit account nog van een vorige cursus, dus weer actief gemaakt. Weet dat er toen ook een voor de Kopgroep is gemaakt. Wat daar verder mee is gebeurd, is me niet bekend. Even mee geoefend toen, en daarna is het weer uit mijn systeem verdwenen.

Dan hebben we nog het Chatten. Ja, dat is voor mij toch wel behoorlijk hetzelfde communiseren als wat je met hyves of MSN kan doen. Dus meer van hetzelfde, wat voegt dat eigenlijk nog toe? Wat het voor de bibliotheek kan betekenen? Misschien wel weer iets voor de back-office, maar dan zou daar iemand moeten zijn die constant paraat en met chatten bezig is, anders wordt het een verkapte vorm van e.mailen, volgens mij. Maar of het ook werkbaar is.........



Column 12, Snelle Wereld

      

Die snelle wereld van Twitter......

Afgelopen zondag, me door Twitteren, Social Bookmarking en Chatten heen geworsteld, hoewel ik het al een paar keer had doorgenomen, vorige week.
Eerst eens wat voorinformatie ingewonnen bij zoonlief.
"Twitteren? Dacht het niet"!
"En waarom dan niet?", vraag ik hem nieuwsgierig. "Nou ik heb het al zo druk, moet ik ook nog gaan vertellen waarméé ik het druk heb, wordt ik helemáál moe van, moet ik alles twee keer doen", zegt hij, terwijl hij ligt te chillen op de bank.
Tsja, wat zal ik daarop zeggen......
Naar mijn weten gebruikt hij alleen SMS en MSN, maar ik mag nooit meekijken, dus officieel weet ik dat natuurlijk niet, Top Secret! Maar dat is dus eigenlijk ook een vorm van chatten? Okee, dat valt dus wel mee!

Toch vind ik het niet kloppen dat sommige kinderen elkaar alleen nog maar "spreken of schrijven" via de computer of telefoon.
Gelukkig bestaat er nog zoiets als voetbal of andere sporten, waarbij ze af en toe zelf gewoon blauwe plekken oplopen, knieën schaven en hoofden stoten. Respect moeten hebben voor elkaar onder het mom van: "Wat gij niet wilt dat u geschiedt.....".

De verwondingen moeten natuurlijk niet al te ernstig zijn, maar alleen net even zo'n gevoel geven van: "au, dit is niet zo fijn"!

Dat is uiteindelijk de "echte wereld", en niet de "fictieve wereld" van Internet, want daar blijven zij zelf lichamelijk "buiten schot".  Maar of dat geestelijk ook zo is, durf ik te betwijfelen.

Eigenlijk ben ik principieel tegen Twitteren, Hyves etc. maar krijg zo langzamerhand  het idee dat ik een beetje alleen "langs de zijlijn" sta als ik er niet aan meedoe; als het ware een soort van "buiten spel"!

Ik blijf mijn vraagtekens houden bij dat "boven op het nieuws" en gelijk maar overal "op-in moeten spelen".
Wil ik wel zo snel zijn?
Moeten we alles wel meteen weten? Willen we ons al druk gaan maken over zaken die misschien niet eens waar zijn, of later anders blijken te zijn dan dat ze ons voorgeschoteld worden? Is het niet goed om iets even te laten bezinken? 
Mij is vroeger geleerd dat ik eerst maar eens tot tien moest gaan tellen wanneer ik heel erg boos was!
Is het misschien  daarom dat mensen nu zo "overreacted" kunnen reageren en elkaar zo makkelijk te lijf gaan, omdat deze wereld nou eenmaal om een snelle reactie of actie vraagt?
Zitten de hoofden van al die mensen soms zó overvol met toegestroomde informatie dat de emmer soms overloopt? En hoe zal het zijn voor bijvoorbeeld mensen met ADHD, al deze impulsen?

Vanmorgen de bijeenkomst in de Centrale gehad, en nu dan toch maar een Twitteraccount geopend!
Zeg nog niet dat ik er actief ook iets mee ga doen, maar ik kan in ieder geval melden dat ik een account heb. Ik wil het gaan proberen, pas dan kan ik nl. zeggen of mijn vooroordelen ook bewaarheid worden.

Dan maar gelijk nog "een schot voor open doel" nu ik toch "over de streep ben":
Zou Twitter thuis ook zo snel kunnen werken, wanneer man en kind een account zouden hebben?
Lijkt me nou wel weer reuze handig als daar die snelle wereld ook "doel zou treffen" zonder dat ik de dingen drie keer moet vragen of zeggen;

meteen reactie en actie...........

Ding 10 en 11

Online Kantoortoepassingen en Wiki's

Wat vind ik van deze toepassingen?

Het is natuurlijk handig om op deze manier de input van alle kanten te verzamelen en zo uiteindelijk samen iets zo compleet mogelijk te maken, via één document.
De kantoortoepassingen kunnen alleen door de door jouw gekozen mensen worden aangevuld, geeft daardoor voor mijn gevoel betrouwbaardere informatie en blijft binnen het bedrijf, in ons geval de bibliotheek.
Iedereen heeft dezelfde gegevens op hetzelfde moment, in hetzelfde document. Voorkomt dus veel dubbel werk en communicatiestoornissen. Enorme werkbesparing, denk ik zo!
Via Google Docs is het mogelijk om met meerdere personen tegelijkertijd aan bv. een en hetzelfde verslag te werken, overzichten van uitleningen of ledenverloop binnen een bepaalde periode, of een presentatie, zonder ieders aparte input achteraf te moeten invoegen en verwerken. Bijzonder handig voor onze bibliotheek daar er veel filialen zijn met ieder zijn aparte vestigingsmanager. Iedereen is meteen op de hoogte van wat de ander gedaan heeft en kan zijn of haar aanvullingen doen.
Via de Wiki's is het mogelijk om tesamen met bv. klanten boekbesprekingen te doen, boekverslagen, of reacties op lezingen etc.
De Wiki lijkt mij iets makkelijker toegankelijk en kan in principe door iedereen gecompleteerd en aangevuld worden.
(Hoewel je er toch een gebruikersid. en wachtwoord voor nodig hebt, als ik het goed begrepen heb?).
Google doc: Klik
Wiki: Klik