Column 34, Marktplaats.nl.........

Op Marktplaats.nl.........

Wel eens iets via marktplaats verkocht? Vast wel! Wij dus óók!

Al heb ik er toch altijd een beetje moeite mee.  

Je weet maar nooit wie of wat er op zo'n bod afkomt.
En..... òf er überhaupt wel iemand kòmt........
De laatste keer dat onze zoon een computerspelletje te koop aanbood en beet had, verscheen er een grote bodybuilder samen mèt een maat van hem, in een grote glanzende zwarte audi.
Na éérst een rondje bij onze buurman over het erf gescheurd te hebben, èn de nodige remsporen daarbij te hebben achtergelaten, kwam  hij bij òns voor rijden.
Iets wat ik dan al snel associeer met wat onderwereldachtige taferelen.
Wànt, zeg nou eerlijk: Welke grote, stoere, volwassen vent komt er nou, notabene met zo'n slee van een auto, helemaal uit Den Helder, om een computerspelletje van hooguit drie tientjes op te halen?
Hij mocht dus van mij absoluut niet verder komen dan het stoepje bij de voordeur, omdat ik het zaakje niet vertrouwde.
Achteraf ten onrechte, maar dat weet je tenslotte maar nóóit.
Twee maanden geleden wilde Matthijs zijn X-box verkopen via Marktplaats.
Al snel diende zich een geïnteresseerde aan.
De deal was gesloten, de bieder zou op afspraak langskomen.
Na de derde afspraak waarbij steeds maar niemand verscheen, besloten we het een tijdje voor gezien te houden, want, iedere keer onder een andere naam, bleef deze persoon maar reageren.
Hij verraadde zichzelf door steeds dezelfde taalfouten te maken, de dommerd.
Dus advertentie van marktplaats verwijderd.
Na twee maanden tòch maar weer eens geprobeerd en ja hoor, weldra werd er een bod gedaan.
Een in keurig A.B.N. geschreven mail. Oké, dat schept al wat vertrouwen.
Niet dat dàt uitmaakt, maar toch.
"Nog tien euro erbij en we hebben een deal", mailde Matthijs hem terug.
Metéén raak; deze persoon wilde de X-box, na telefonisch contact, diezelfde avond nog komen ophalen.
Ook dit telefoongesprek verliep keurig.
En ja hoor, op de afgesproken tijd werd er aangebeld.
Een normale auto, leuk meisje naast hem. De eerste inventarisatie voelde nog steeds goed. Hij mocht zelfs wel even binnenkomen.
Ik wil dus bij deze maar zeggen: heb je snode plannen; kom dan met een "normale" auto, schrijf en praat netjes, kom op tijd en alle deuren worden voor je geopend!
Het spul werd nog even getest, de koop en verkoop gesloten, en koper en verkoper allebei dik tevreden.
De naam van de koper deed mij denken aan een biologieleraar van vroeger op "het Nieuwediep" in Den Helder.
Ik vroeg hem of dat misschien zijn opa was?
Lachend vertelde hij dat het zijn 75-jarige vader geweest moest zijn, terwijl hij ternauwernood vijfentwintig was, volgens ons. Oeps........foutje. (ik bedoel mijn interpretatie dus van opa i.p.v. vader).
En zijn moeder was lerares Engels, tegenwoordig op het Regius College in Schagen, zij was een stùk jonger dan zijn vader.
Achteraf herinner ik mij dat het verhaal ging dat deze man, in mijn middelbare schooltijd, een relatie had met een leerling, wat dan misschien nu zijn moeder zal zijn en wat toen nogal wat stof deed opwaaien. Het kan verkeren......
Bleek dus dat ìk biologieles van zijn vader heb gehad, en Matthijs Engelse les van zijn moeder.
Wat is de wereld toch weer klein........
Maar al met al: hij was blij met zijn X-box,  en Matthijs blij met nog tien euro extra fooi, omdat het spul er in de oorspronkelijke doos nog als nieuw uitzag.
Kijk, zó kan het dus óók gaan, op Marktplaats.nl!
"Goed hè", verklaarde zoonlief later met een uitgestreken gezicht, en vol trots:
"ik heb nog effe lekker winst gemaakt ook"!
En dan hoeven we natuurlijk niet te raden van wie hij dàt talent heeft meegekregen..............