Column 35, Sara Flodder......

Flodder en de boerenparfum.......

We rijden om half twee zaterdagnacht, in onze "flodderkleren" over de Afsluitdijk naar huis.
Nu is het gelukkig wèl donker en worden we niet verbaasd aangekeken door het tegemoetkomende verkeer, omdat mijn haar in de roze krulspelden zit.
En ook wordt er nu niet door de vrachtwagenchauffeurs, die wij voorbijrijden, in mijn decolleté gegluurd, die is bijgevuld met zeven paar sokken, zodat het héél wat lijkt.
"Sara Flodder" ligt laveloos, met een halve sigaar in haar mond en met rubberlaarzen aan, op de achterbank, terwijl ze op de heenweg nog dapper overeind tussen ons in zat te roken.
Waar gaat dit over?
Inderdaad, alweer een schoolvriendin die Sara is geworden.
Ze woont nu al meer dan vijfentwintig jaar in Friesland, op de boerderij, in de buurt van Heerenveen.
Een nog prachtig, onbedorven stukje Nederland, "in the middle of nowhere".
Maar alles beter dan het verre Canada, waar haar echtgenoot zich, voordat hij haar ontmoette, wilde gaan vestigen.
De keuze was aan hem, want ze had echt niet in haar hoofd om mee naar Canada te gaan.

En zo toog een deel van haar schoonfamilie richting Friesland, om daar hun boerenbedrijf uit 't Zand voort te zetten en uit te breiden, iets wat op hun huidige plek niet mogelijk was.

Ze trouwden, en het gezinnetje werd uitgebreid met vier kinderen.

Inmiddels staat er een enorme stal met wel meer dan tweehonderd koeien erin.

Ook mijn vriendin is helemaal geaard en geworteld daar, en wijd en zijd bekend door haar boerenschilderwerk bij tuincentra en op markten.

En nu is ze dus daar in Friesland vijftig geworden.
Man en kinderen wilden haar verrassen met een echt "a-sociaal Flodderfeest", natuurlijk in aangepaste kleding, ook voor de gasten, buiten in de tuin.
Helaas zat het weer niet mee, en wij feestgangers moesten uitwijken naar de stal, tussen de koeien.
Hilarisch, al die Ma Flodders op rubber laarzen, schort aan en een sigaar in de mond.
De jarige zelf had daarbij nog een lekkere fles port in haar decolleté hangen, waar ze af en toe een slok van nam en dan al die Sjakies, en treinconducteurs die in een rolstoel de stal werden binnengereden.

En de koeien? Die vonden het allemaal prima, en hebben vast gedacht:

"die zullen we eens een poepie laten ruiken"........

Waarschijnlijk waren ze al heel wat gewend, want een loeiharde sirene, fluitjes van conducteurs in rolstoelen en de muziek die door de stal schalde; het kon ze allemaal niet van de wijs brengen.

Ben eigenlijk best wel benieuwd wat voor invloed het feest heeft gehad op de melkproductie, de volgende dag.
Eenmaal thuis wisten we niet hoe snel we onder de douche moesten kruipen.
Ik ben toch echt wel wat gewend van vroeger op de boerderij, en heb absoluut geen hekel aan "boerenparfum", maar heb dan ook nog nooit een feestje tussen de koeien gehad.
Op zondagochtend-vroeg hing de bonte "flodderwas" al vrolijk aan de lijn te wapperen!
We waren echter vergeten dat "Sara Flodder" nog haar "roes lag uit te slapen", achter in de auto.
Ook zij stonk een uur in de wind, en daardoor dus ook de auto van binnen.
Hoewel de geur ons weliswaar bleef herinneren aan het "a-sociaal" leuke en gezellige feest, ook dáár maar een frisse wind doorheen gejaagd.
Zelfs mijn neus wilde ik niet meer snuiten in de zakdoek die ik de vorige avond bij me had gehad.

Boerenparfum; nooit gedacht dat ìk daar mijn neus nog eens voor op zou halen;
Ik, dat boerinnetje van weleer............