Column 27, Sara.........

      

En ja hoor, daar is Sara dan.........

Als ik zaterdagochtend wakker wordt, na een onrustige nacht, hoor ik buiten de vogeltjes fluiten, en het zonnetje doet al zijn best om door te breken. Het lijkt wel of alles anders is vandaag.......
Moet eerst even diep nadenken maar dan weet ik het opeens weer: het is voorjaar!
Maar......er is meer aan de hand!
Vandaag is dè dag!
Het leven schijnt bij vijftig te beginnen, dus.............kom maar op!
Ik spring mijn bed uit, energieker als ooit tevoren, alsof ik niet een héél gezellig, maar tevens enerverend feest achter de rug heb, de afgelopen avond en nacht.
Eerst eens even kijken hoe het is met de vijf dames, die sinds vannacht bij ons in de tuin bivakkeren.
De één hangt laveloos over haar ski's, met naast zich een grote beker glühwein, de ander zit met een bloemetjesjurk en twee huisdieren op schoot in haar hoekje. Weer een ander heeft het wandelpak aan i.p.v. een skipak, een oud rimpelig vrouwtje zit op een stoel met de koffie klaar, en de laatste staat fier met een bibliotheektas om haar nek.
Dit ben ik dus; dit is de balans!
Nou, al met al kom ik er nog niet eens zo slecht vanaf, denk ik dan maar weer, het kan beroerder!
Ik laat mijn gedachten weer terug gaan naar gisteravond:
"Mijn feestje" in de Jonge Prins. Wat heb ik ervan genoten.
Had het voor geen goud willen missen!
Piet en Anita van het café hadden me helemaal begrepen; ik wilde graag een gezellig "huiskamerfeest" en dat is in alle opzichten gelukt!
Natuurlijk met al diegenen om me heen, die mijn feest "gemaakt" hebben en die met recht van heinde en verre waren gekomen.
Met name man, kind, ouders, schoonouders, familie, buren, collega's, oudcollega's, vrienden en vriendinnen.
Heerlijk dat zij er allemaal bij konden zijn.

Jammer van de mensen die helaas, wegens omstandigheden verstek moesten laten gaan.

Heb ze natuurlijk wel gemist maar ik hoop dat ze inmiddels weer aan de beterende hand zijn.

Om twaalf uur bracht Anita met spetterend vuurwerk de champagne binnen.

"Ik voelde het meteen...............,vanaf toen werd alles anders"; want dat schijnt zo te gaan als je eenmaal vijftig geworden bent.
Zo van: Joeghee, nu begint het leven; "I join the club"!

Nou, echt niet dus, ik ga lekker door waar ik gebleven was en waar ik mee bezig ben, want eigenlijk is het best goed zoals het nu gaat!
Zaterdagmorgen, met een paar buren, de vrouwen in de tuin een beetje gezelschap gehouden en onder het genot van een glaasje glühwein nog even de voorgaande avond geëvalueerd.

's Middags kwamen de nichtjes me verrassen met een High Tea. Een gezellige tafel vol met thee, snoepjes, koekjes, taart, sandwiches en knakworstjes. Wat een "surprise", en wat een verwennerij.

Meiden het was super!

En dan nog alle felicitaties per kaart, telefoon, mail en hyves.......

Lieve, leuke, gezellige mensen:

Bij deze heel erg bedankt voor jullie bijdrage aan "mijn" onvergetelijke feest!

Ik ga vast nog een leuke tijd tegemoet met alle kado's, bonnen voor dineetjes, lunches, film, en dinnershow, en niet te vergeten met het shoppen en de kadobonnen voor de leukste winkels hier in de omgeving!

Dank jullie wel, het was héél bijzonder om in jullie gezelschap mijn tweede halve eeuw in te mogen gaan...............