Zondagmiddag, half drie. Prachtig herfstweer, het lijkt wel zomer!
Ons altijd zo rustige dorpje staat bol van de activiteiten (en van het bier). De kop is eraf. De eerste borrels zijn gisteravond genuttigd, bij vrienden, familie en buren.
Zaterdag 's middags al, verzamelen alle vrijwilligers zich. EHBO, verkeerregelaars, organisatoren e.d. Om twee uur gaat de cross door het dorp van start. Fietsen en hardlopen.
Zaterdagavond is de avond voor de jeugd. Om half acht staat het spul al te trappelen voor de kroeg, want tot acht uur is de entree á 10 euro gratis.
Ook mijn zoon van vijftien staat voor het eerst, met zijn vrienden, te popelen om binnen te komen.
Kleine jongens worden groot. Wil niet om twaalf uur naar huis, want dan wordt het pas "gezellig". Hij is "geen klein kind meer", meent hij.
"Klokslag" drie minuten voor twaalf komt hij naar buiten. Zijn oren piepen, zijn benen zijn een beetje "zwaar", drijfnat van gemorst bier en zweet, nodig tijd om naar huis te gaan, en dat vindt hij gelukkig zelf ook!
Zondag is familiedag. Met kinderen, opa's en oma's richting het dorp.
En dan komt de maandag. Alle winkels, inclusief bibliotheek zijn gesloten.
De paarden gaan vanaf één uur draven. Ook dit evenement wordt door vele vrijwilligers gedragen.
Al heel vroeg in de ochtend, wanneer de laatste kroeggangers van de zondag huiswaarts zijn gekeerd, worden verkeerremmende plantenbakken verwijderd en verschijnen de eerste zandkarren om het parcours aan te leggen.
Vrijwilligers; waar zouden we toch zijn zonder al deze mensen, die zich geheel belangenloos inzetten!
Ook geheel vrijwillig, storten wij ons, jong en oud, 's middags in het feestgedruis van "draverij" en "foute-klerendag". Van heinde en verre komen oud-zandtemmers het feest der herkenning meevieren.
Normaal gesproken zouden we ons niet vrijwillig, als vee, in een soort van bloedhete "varkenstal" laten drijven, strak tegen elkaar aan geduwd. En toch laten we het ons tijdens deze dagen ieder jaar weer "overkomen"!
Wie woensdagochtend, na het laatste deuntje, of kreuntje van de dinsdag, door het dorp rijdt, zal zich afvragen welke storm hier in godsnaam heeft gewoedt.
De kroeg staat nog na te dampen, de straat ligt bezaaid met lege plastic bierglazen en een zure lucht walmt je tegemoet. De restanten van de jaarlijks terugkerende herfstzandstorm.
Storm; niet in een glas water, maar in een glas bier!
Ha ik reed er eergisteravond langs op weg naar huis van een heerlijk dagje sauna.
BeantwoordenVerwijderenEén lange rij fietsende gillend enthousiaste jongeren en een verlicht reuzenrad in de verte.
Zijn beroemd/berucht die kermissen in de polder
Geef het volk brood en spelen.......
BeantwoordenVerwijderendie paarden doen het toch wel bij mij in tegestelling tot de bewoners van 't Zand. Daar speelt de kroeg een grotere rol. Ik zal het evenement ooit een keer gaan meemaken.
BeantwoordenVerwijderenDat moet een behoorlijk heftig, maar waarschijnlijk wel zeer gezellig feest zijn geweest. En mooie foto's trouwens. Zelf gemaakt?
BeantwoordenVerwijderenVia onze buurman, hij maakt foto's voor het dorpsarchief.(Ik zat op dat moment achter het "glas").
BeantwoordenVerwijderen